Lex Bruijn trapt het nieuwe jaar af met een scherpe column over het gehanteerde wedstrijdsysteem in de play-offs en play-downs bij de senioren (heren) eredivisie.
De halve finales play-offs en play-downs bij de senioren (heren) eredivisie worden in 1 weekend verspeeld over 2 wedstrijden. Het begin was moeilijk, want teams die de eerste wedstrijd met 4-0 wonnen, hadden in de terugwedstrijd al aan 1 punt genoeg om de totale eindzege te boeken. Nou, daar kwamen voor de tweede wedstrijd uiteraard weinig mensen op af. Nog niet te spreken van de kosten die dit met zich meebracht. Een eind rijden en vergoeding voor spelers die misschien geen eens in actie hoefden te komen. Dat kon natuurlijk niet, dat snapt iedereen. Ook bij de bond ging er toen wel een lampje branden. Maar de vraag is natuurlijk: Wat doen we dan? Daar nog niet zo lang geleden zeer hard over nagedacht.
Vrijdagmiddag, fles wijn op tafel en met zijn allen maar eens brainstormen over een ander systeem. Naarmate de bodem van de fles in zicht kwam, werden de voorstellen almaar gekker en gekker. Bijvoorbeeld dat uitgespeelde winstpartijen dubbel tellen of dat alleen het aantal gewonnen games telt. Ja, de meest bizarre varianten kwamen op tafel. Totdat iemand bedacht dat er een heel ander systeem moet komen, waarbij toekenning van punten de belangrijkste factor zou worden. Winst met 4-0, 4-1 of 4-2 levert de winnaar 3 punten op en de verliezer 0. Bij winst met 4-3 worden de punten verdeeld (2-1). Bij gelijk eindigen in wedstrijdpunten wordt een zgn. ‘Golden Match’ gespeeld. Alle spelers spelen 1 game tegen elkaar en bij 2 gewonnen games is de winnaar bekend.
Voor het geval je de eerste wedstrijd zo ruim wint dat je 3 punten behaalt, heb je aan drie gewonnen wedstrijden in de return genoeg. Dat is de totale zege binnen. Maar denk maar niet dat je mag stoppen. Nee, zeker niet. We spelen gewoon door tot een team 4 wedstrijden heeft gewonnen. “Maar”, zei de enige cola-drinkende deelnemer aan de brainstormsessie “hoe krijg je nu voor elkaar dat ze serieus doorspelen als de winnaar bekend is”? “Nou”, was de reactie “scheidsrechters moeten er sws al op toezien dat er niet met de pet naar gegooid wordt en als iemand denk dat hij zomaar op kan geven, waarbij hij de tegenstander een walk-over gunt, dan steken we daar een stokje voor met een extra bepaling waarin we dit voorkomen”. Walk-overs zonder bewijs van blessure of ziekte kunnen worden bestraft. Afgezien van een eventuele financiële boete, krijgt de club waarvan de speler(s), zich niet binnen 1 werkdag kan aantonen door een verklaring van een medisch specialist, dat hij of zij zich terecht heeft teruggetrokken krijgt 0 punten voor die teamwedstrijd.
Een heel raar systeem met die puntentelling, als je het mij vraagt. De hele competitie telt elke gewonnen wedstrijd voor een punt en tijdens de halve finales verlaten we deze opzet en ruilen we dit in voor weer iets bijzonders. Is er nu niemand die kon bedenken dat het beter is wanneer de halve finales gewoon over 1 wedstrijd gespeeld worden? En dat daarbij het hoogst geëindigde team het thuisvoordeel krijgt, net als bij de eredivisie dames. Dat systeem bevalt prima en doet ook recht aan het voordeel van hoger eindigen dan je tegenstander. Beste bobo’s van de NTTB: een vrijmibo is uiteraard prima, maar ga dan voortaan geen serieuze gesprekken voeren alsjeblieft!
Deze column is geschreven door Lex Bruijn voor tafeltennis.nu