Lex Bruijn weet weer als geen ander enkele actuele knellende thema's te belichten, die zeker ook na de lockdown met voortvarendheid door de bond kunnen worden aangepakt.
Als alles volgens plan verloopt kunnen we in september weer competitie spelen. Dat is precies 18 maanden na de 1e lockdown. Hadden we normaliter 30 wedstrijden gespeeld in die anderhalf jaar, het bleef door Corona beperkt tot, voor de meeste teams, 8 wedstrijden. De lange periode waarin sporten in verenigingsverband schier onmogelijk was, zeker bij de binnensporten, werd door menige sportbond gebruikt om eens goed na te denken over de toekomst van hun sport.
Zo ook de NTTB, progressief als zij is. Het HB en de commissie zijn inmiddels goed bezet door bekwame mensen dus men is nu zover dat de structuur van de bond eindelijk kan worden aangepakt, mede ingegeven door het feit dat de (vaak onvolledige) bondsraad bezet wordt door mensen die beslissen over 23.000 leden en dat kunnen doen zonder last of ruggenspraak. De goede niet te na gesproken, is bij de BR zeker ook sprake van plucheplakkers die op een of andere onduidelijke manier hun status schijnen te halen uit het lidmaatschap van dit orgaan. Ruim 2 jaar geleden werd een werkgroep opgericht om verschillende mogelijkheden in kaart te brengen Meer macht naar verenigingen was het credo en dat was ook wel de conclusie van de werkgroep. Vorig jaar stond een bijeenkomst gepland waarin een nieuwe vergadervorm zou worden getest. Door corona kon dit geen doorgang vinden. Onder leiding van de vooruitstrevende voorzitter van de NTTB zal nu snel worden besloten om per 1 januari 2022 de weg in te slaan die de KNBSB al twee jaar bewandelt. Niks geen overbodige bondsraad of werkgroepen structuurverandering: gewoon het goede pikken bij de buurman en in het najaar met een appelgebakje afscheid nemen van de bondsraadsleden. Tegelijkertijd ook de afdelingen afschaffen lijkt me een prima idee.
Een mooi bruggetje naar het volgende onderwerp is wel de uitspraak van bondsraadsleden in één van de 8 afdelingen. Daar ergeren zich steeds meer leden aan de nachtelijke tafeltennisuren, maar op de vraag of men dit in de BR bespreekbaar zou willen maken was de reactie van de betreffende BR-leden dat juist veel mensen het prettig vinden om na een lange tafeltennisavond nog eens even flink na te borrelen. Dan denk ik: het gaat hier vast niet om mensen die de volgende dag om 6 uur op moeten staan voor hun werk of op zaterdag om 8 uur op stap moeten gaan voor de sport van hun kids.
Zo komen we vanzelf bij het onderwerp competitie. Na de zomer is bijna iedereen gevaccineerd. Blijft dan alles bij het oude? Nee, natuurlijk niet. Er is voldoende tijd geweest voor bezinning en mijn hoop en ook inschatting is, dat onze bond daar goed gebruik van heeft gemaakt. Een grote fout uit het verleden, nl. elke afdeling gaat over zijn eigen competitie, kan in de nieuwe structuur meteen worden rechtgezet door het afschaffen van de afdelingen. De competitie wordt voortaan geregeld door een werkgroep competitie, daar zijn hartstikke mooie computerprogramma’s voor (te schrijven) en de indeling van de teams kan dan mooi regionaal plaatsvinden. Zonder de beperkende afdelingsgrenzen zijn dan veel meer mogelijkheden voor teams om in regelmatig wisselende poules ingedeeld te worden, waardoor je niet steeds tegen dezelfde spelers uit hoeft te komen.
Blijft over de lengte van de wedstrijden. Niet onderschat mag worden dat mensen in de coronatijd ontdekt hebben dat het niet kunnen sporten ook weer bepaalde vrijheden en dus nieuwe mogelijkheden heeft opgeleverd. Het is dus logisch dat een sportbond meebeweegt. Sport is over het algemeen traditioneel. Verenigingen zeggen: dit is wat we aanbieden en daar gaan we voor. Prima natuurlijk, maar als de mensen om iets anders vragen moet je daar op inspelen. Vasthouden aan het oude heeft nog nooit vooruitgang opgeleverd. Als de NTTB vanaf 1 januari niet alleen de organisatie van de landelijke competitie voor haar rekening neemt, maar ook de regionale competities, is dat een mooie gelegenheid om alle competities volgens hetzelfde stramien te laten verlopen. En dan pleit ik voor het huidige systeem van de eredivisie in alle opzichten. Dus geen 2 competities meer, maar een competitie met poules van 8 die het hele jaar duurt en in het voorjaar eindigt met een nacompetitie met play-offs en play-downs in alle poules. Dan duurt de competitie voor de meeste teams minimaal 16 en als in de nacompetitie 2 teams ieder een wedstrijd winnen door een beslissingswedstrijd soms 17 wedstrijden. Biedt mooi ruimte aan het organiseren van toernooien en een eventuele bekercompetitie. Natuurlijk doen we ook iets aan de lengte van de wedstrijden door wel 3 tegen 3 te spelen, maar dan ieder 2 enkelspelen en nog een dubbel, dus 7 wedstrijden in totaal. Dat scheelt gemiddeld een uur. Dan hebben de spelers die zo graag gezellig willen naborrelen een uurtje extra de tijd.
Belangrijk bij dit soort vernieuwingen is: geen peiling houden, geen inspraak verlenen, gewoon doen. Net zoals wij de overgang van games tot de 21 naar die tot de 11 door onze strot gedrukt kregen, alsook de grotere bal. En wie weet wat er straks nog meer verzonnen wordt bij de ITTF en laten we eerlijk zijn: zoveel mensen zijn niet gestopt door deze wijzigingen. Want ook hier geldt, zoals bij alle veranderingen: alles went. Dus NTTB: ga met je tijd mee, aarzel niet, dan is per 1 januari alles goed geregeld en is de tafeltennissport in Nederland door het moderne jasje weer helemaal bij de tijd.
Deze column is van Lex Bruijn voor tafeltennis.nu