Het is hoog tijd voor een belangrijk keuze door de nttb volgens columnist Lex Bruijn, die er de volgende column over schreef.
"
Dat het niet goed gaat met het ledenaantal van de NTTB is toch wel genoegzaam bekend. Vooral de aanwas van jeugdleden (en daarbinnen m.n. meisjes) blijft ver achter bij wat gewenst is om de bond weer een stevig fundament te bieden. Dat gegeven zou de NTTB moeten dwingen om het roer om te gooien. Andere keuzes maken om instroom en opvang van jeugdleden sterk te verbeteren is in mijn ogen de enige mogelijkheid om de toekomst van onze bond veilig te stellen. Dat betekent minder en vooral op een andere manier geld besteden aan topsport.
We moeten ons er allereerst bij neerleggen dat echte Europese toppers zoals we die in het verleden kenden zeldzaam zijn, onvindbaar zelfs de spelers en speelsters die kans hebben om de wereldtop te halen. Zij die in het verleden de top haalden, lukte dat zonder dat de bond daar een belangrijke rol in speelde. Als we nu naar de jeugd kijken springen er misschien 2 sporters, een meisje en een jongen, bovenuit. In beide gevallen is mijn inschatting dat de bijdrage van de bond daar gering aan is geweest. Veel talentvolle jeugdleden die maar al te snel wordt betiteld met ‘topjeugd’ ontwikkelen zich via de eigen vereniging uitstekend. Steun zouden een aantal van hen wel moeten krijgen voor het bezoeken van buitenlandse toernooien, m.n. ook ITTF toernooien, zodat zij een ranking behalen.
Papendal kan opgeheven worden, bondscoaches worden vervangen door uitstekende clubtrainers en -coaches en dan alleen nog voor de duur van belangrijke toernooien. Eens in de twee maanden een trainingsweekend op een centrale plek in het land (kan Papendal zijn) is meer dan voldoende. De leiding is dan in handen van wisselende clubtrainers die wel regelmatig overleg hebben met elkaar.
De aandacht van de NTTB en haar afdelingen moet zich dan volledig richten op verenigingen die jeugd willen binnenhalen en behouden. Geld steken in wervingsactiviteiten, bijvoorbeeld enthousiaste trainers langs basisscholen laten gaan om jonge kinderen kennis te laten maken met onze sport, zonder dat de school daar (vaak te) veel moeite voor hoeft te doen is het begin.
Daarnaast ervoor zorgen dat de jeugd bij elke vereniging training krijgt om vroegtijdig afhaken te voorkomen. Deskundige trainers zijn niet bij elke vereniging, maar wel in elke regio voorhanden. Benader deze mensen en vraag of zijn ook training willen geven bij andere verenigingen, uiteraard tegen vergoeding (mede vanuit de NTTB). Organiseer daarnaast trainingen bij verenigingen die centraal in een regio zitten. Organiseer regelmatig clinics in de regio met trainers en coaches, tenslotte is hun belangrijkste taak, naast het aanleren van de juiste techniek e.d., het bijbrengen van de liefde voor de sport. Pas dan gaat tafeltennis in het bloed zitten en kan massaal afhaken voorkomen worden.
Als er dan ook nog een betere oplossing bedacht wordt voor de overgang van de jeugd naar de senioren, het moment waarop veel jongeren de sport vaarwel zeggen, zijn we op de goede weg.
Natuurlijk moet er van bovenstaande nog veel uitgewerkt worden. Maar het begint voor de NTTB met de fundamentele keuze: ‘Toppers’ of Toestroom.
"
Deze column is geschreven door Lex Bruijn voor tafeltennis.nu