Zoon Johan Spinhoven jr. haalt anekdotisch vele mooie herinneringen op aan zijn vader die internationaal en nationaal een zeer gerespecteerde toparbiter was in de jaren 70, 80 en 90 van de vorige eeuw.
"
Zijn mooiste slogan: Een tegenstander is geen vijand, maar een rivaal. Als iemand "sport is oorlog" zegt, kan hij er beter maar mee stoppen. Sportiviteit had Johan Spinhoven (geboren 1929, overleden in 1998, scheidsrechter NTTB/ITTF) hoog in vaandel staan. Daar waar belangen groot zijn echter, waar veel geld omgaat in de competities (vooral in Duitsland) zijn de spelers harder tegen elkaar. Maar in Nederland speelt dat minder, mede omdat het hier behelpen blijft met wat reiskosten.
Spelers probeerden mijn vader ook uit uiteraard door bijvoorbeeld de handdoek te pakken. Maar hij bepaalde tot hoever ze konden gaan: Aankijken en eenmaal een waarschuwing geven waren voldoende. Scheidsrechter Spinhoven "ik bepaal zelf wel wat door beugel kan ja of nee".
Ooit had hij de wedstrijd Belcrum Breda-Scylla Leiden. Dat dreigde uit de hand te lopen en is toen gestaakt. Onder verwensingen van het thuispubliek verliet hij de zaal, maar hij was voor niemand bang! Ook niet voor de z.g. kampbewoners. Alles werd genoteerd en zelfs bij het verlaten van Belcrum gaf hij iedereen nog een hand!!!
Dit was opgevallen bij de bond en daardoor kreeg hij alle topwedstrijden bij NTTB van Tempo-Team tot Hooge Huys, van Midstars tot Scylla en Avanti.
Ach de momenten bij Scylla waar Peter van Schie iets riep in de trant van "het is dat je een oude man bent" . Waarop m'n vader, nadat hij de wedstrijd gewoon liet uitspelen, met zijn 1,93 meter op Van Schie afstapte, hem aankeek, niks deed, en van Schie afdroop. De toon was gezet en m'n vader werd daarna uitgebreid voorzien van koffie en lunch!! Gezag dat straalde m'n vader uit. Spelers werden er vaak op gewezen dat ze maar slap handje gaven voor en na de wedstrijd.
Daarnaast werd hij heel snel ITTF international umpire in 1980. Om hem hiervoor te vragen waren de chairman van het "ITTF rules committee" en de president van de ITTF afgereisd naar Schoonhoven waar m'n vader in hotel Belverdere toezegde om ITTF-umpire te worden. Hij vloog van Finland naar China, van Duitsland tot ... noem het maar op. Ik herinner me Nederland-China in Den Haag onder zijn leiding; mooie tijden.
Zelfs de Nederlandse politiesportbond, waarbij ook de Marechaussee, etc. was aangesloten, vroeg hem finales te leiden. Daarbij komt de herinnering naar boven aan de Sporthal Schiphol 1982 met 750!!! toeschouwers.
Bij de journalisten waren er goede en minder goede. Jan Stekelenburg van Studio Sport kreeg onder uit de zak van m'n vader want Jan lulde maar over set terwijl het game was. Een en al droefenis bij deze journalist die er niets van begreep. Lulde over pingpong terwijl mijn vader bij Europacup-wedstrijden van Tempo-Team tegen de toeschouwers in drie talen van tafeltennis, table tennis en tischtennis sprak.
Aan de goede kant journalist Bas den Breejen die ook zeeeeeeerr gecharmeerd was van scheidsrechter Spinhoven uit Polsbroek.
Ging alles leuk? niet binnen de NTTB want: "De graag geziene ITTF-umpire breekt met bond" kopt het AD in 1990. Heel de NTTB stond te trillen op haar grondvesten toen m'n vader zei "ik stop ermee". Zijn reden: Invoeren van verenigingsscheidsrechters bij eredivisie. De tafeltenniswereld op z'n kop. Hoeveel keer ik de telefoon toen niet heb opgenomen met de ITTF...…...teveel om op te noemen. Topscheidsrechters moesten de lagere divisies gaan doen. "Belachelijk, partijtigheid wordt hiermee in de hand gewerkt" aldus Spinhoven.
Het moment van stoppen is er bijna als toppers als Van der Helm, Van Slobbe, Lingen, Van Schie (jaja!!), de huidige NTTB-voorzitter Jan Simons, Ron van de Aa, Rene Hijne, Bert van Ham en Bettine Vriesekoop etc. aangeven niet meer te zullen spelen als scheidsrechter Spinhoven zou stoppen op deze manier. Want inderdaad een vrijwilliger Avanti-Scylla laten leiden?? kan niet!!
Mooi moment was dat Van der Helm, Van Slobbe en Hopman van Tempo-Team nog aan hem hebben gedacht en ervoor zorgden dat zijn laatste wedstrijd inderdaad in de hal van Tempo-Team was. Tot op heden is er nog steeds weinig veranderd binnen NTTB.
Een zeer bijzondere anekdote is dat toparbiters in het voetbal Frans Derks en Lau van Ravens mijn vader letterlijk en figuurlijk volgden. Wat uiteraard door mijn vader omgekeerd ook werd gedaan. Drie flamboyante arbiters heeft Nederland voortgebracht (2 voetbal, 1 tafeltennis) en ik ben bijzonder trots dat een ervan Joop (Johannes) Spinhoven was (internationaal werd het Johan want Joop was niet uit te spreken). Een toparbiter die z'n tijd 30 jaar vooruit was!
Ik was vorige week in Nantes bij de EK: rode vloer, blauwe tafel, scheidsrechters in zwart wit, reclame. Dat mijn vader z'n tijd ver vooruit was, kreeg ik daar ook nogmaals te horen. Eurosport had graag van deze markante scheidsrechter Spinhoven een verhaal willen maken. Helaas is m'n vader al op 69-jarige leeftijd overleden.
"
Er is in dit artikel geciteerd uit interviews met kranten en van de NOS in december 1987 en 1990. De foto bij dit artikel is ingescand uit een (?) krant.
Dit artikel is voor tafeltennis.nu geschreven door Johan Spinhoven jr.
Wie is de schrijver van dit artikel:
Johan Spinhoven jr. van 1955, met tafeltennis begonnen bij SV Bat uit Benschop, als jeugdspeler jong-oranje gehaald, moest toen kiezen van Dusan Tigerman om door te gaan of carriere te maken. Dat laatste is gebeurd: Johan heeft uiteindelijk als officier de Koninklijke Marechaussee verlaten en is op lager niveau tafeltennis gaan spelen.
Hij is blijven tafeltennissen van Woerden tot Vriendenschaar Gouda (landelijk) en ging altijd mee met zijn vader toen die tafeltennis scheidsrechter werd. De thuisploeg hoefde dan nooit een "scorebord" bij te houden, dat deed Johan.