Het nieuws over het aangekondigde afscheid van het heren eredivisieteam van DTK'70 maakte bij Ted v.d. Meer herinneringen los aan de tijd dat Bettine Vriesekoop met deze vereniging de Champions League won. Ted schreef er deze column over.
"
Het was ongetwijfeld een toeval, maar wel opmerkelijk. Op 8 februari was Bettine Vriesekoop op tv. Ze werd in de middagshow van Omroep Max uitgenodigd omdat ze bondscoach jeugd was geworden. Een kleine week later kwam de club waarmee Vriesekoop ooit de Champions League had gewonnen, De Treffers ’70, met het treurige nieuws dat de ploeg uit Klazienaveen de topsport vaarwel zegt.
Waarom ik dit benadruk? Vooral omdat de tafeltennissport nog altijd maar één echt icoon heeft. Bettine mag dan alweer zo’n twintig jaar weg zijn uit de topsportsector, als het om tafeltennis gaat lijkt het nog altijd om haar te draaien. Als er slechte prestaties worden geleverd, komt de heimwee naar Bettine naar boven. Als Oranje verscheidene keren Europees kampioen wordt, hoor je “het zijn de Chinezen die ons kampioen maken, hadden we maar weer een Bettine”. Niet aardig voor de Li’s, maar een feit is dat de desinteresse bij media en publiek zeer gericht was.
BRITT & KIM
We hebben geen ‘nieuwe Bettine’. Wel zijn er enkele ambitieuze speelsters als Britt Eerland en Kim Vermaas. En zij kunnen er ook niets aan doen, maar zij zijn geen Bettine en dat worden ze ook niet.
Toen Bettine (huidige trainster van de topselectie van Tempo-Team) nog internationale toernooien speelde, volgden de media haar op de voet. Vanwege haar prestaties vooral, maar tevens vanwege het ‘gedoe’ eromheen. Daar zijn de media dol op, zie voetbal, schaatsen, handbal, hockey.
Na Bettine’s definitieve afscheid werd het stiller rondom de tafeltenniswereld. En nu is er landelijk vrijwel geen aandacht meer voor voor onze sport.
WAAR ZIJN DE FANS?
Als je niet beter zou weten, zou je denken dat er niets gebeurt. Dat is natuurlijk niet het geval, maar de modale tafeltennisser is niet geïnteresseerd. Waar interlands vroeger heel wat fans op de been wisten te brengen (enkele malen zelfs duizenden!) worden de interlands tegenwoordig afgewerkt in minuscule locaties met een handjevol publiek. Wil je tegenwoordig in de buurt nog spektakel zien, dan is er maar één plek waar je naartoe kunt: Borussia Düsseldorf, de club van succescoach Danny Heister.
ARME EREDIVISIE
Onze eredivisie – ooit de trots van de NTTB – is op sterven na dood. Bij de mooiste wedstrijden zitten meestal maar enkele tientallen toeschouwers. Toen mijn club TTV Hilversum twee eredivisieteams had, was er meer belangstelling voor de lagere teams dan voor de topduels.
De manier waarop onze eredivisie is opgezet, verdient bepaald de schoonheidsprijs niet, maar ook een prachtige, ideale competitie zou nauwelijks publiek trekken. Het is een teken des tijds. En daarom is het niet onlogisch dat De Treffers ’70 middels Hendrikus Velzing – sportpromotor pur sang in Emmen – de stekker eruit trekt. “De aandacht voor de sport wordt minder, de belangstelling van het publiek en sponsoren loopt achteruit en de exposure is niet meer wat het geweest is”, aldus Velzing, die het nog vriendelijk uitdrukt. Wie kan DTK ongelijk geven?
WAARDERING VOOR DURFALLEN
Ik heb ergens wel bewondering voor clubs die nog hun best doen om een sterk team op de been te brengen, maar ik vraag me tegelijkertijd af: voor wie doe je het? Taverzo timmerde en timmert onder verschillende sponsornamen aan de weg, maar je moet je afvragen wat de zin ervan is. Zelfs de clubleden komen nauwelijks kijken. Zouden oud-sponsor Enjoy & Deploy en nu De Boer Keukens voordeel hebben (gehad) van de investeringen of is het uiteindelijk toch gewoon een leuke hobby van sommige enthousiastelingen?
Je kunt nauwelijks een verdienmodel ophangen aan een ‘topcompetitie’ waar niemand belangstelling voor heeft. Maar ik blijf respect hebben voor durfallen als Ruud van Graafeiland en Jacob de Boer. Zij proberen het tenminste nog. Maar tegen welke prijs?
CONTRIBUTIES EN SUBSIDIES
De tafeltennissport is niet interessant voor geldschieters. Niet voor niets drijft de NTTB vooral op contributies en subsidies. Waar dat toe leidt? Joost mag het weten. In ieder wordt niemand er warm (of koud) van. Gaan we misschien de Olympische Spelen halen als Li Jie tenminste nog uit haar slof kan schieten? Het zal niets doen in tafeltennissend Nederland.
Beter lijkt het me om in te zetten op sterke regio’s waar keihard gewerkt gaat worden om clubs en ondersteunen en nieuwe verenigingen (helpen) op te zetten. En de inzet moet zijn vooral zijn: “leuker tafeltennis”.
RACKETSPORTEN
Het is een somber verhaal, maar daarom niet minder waar. De tafeltennissport is weggezakt in de periferie van de sportwereld. Hoeveel leden zijn er nog? Iets tussen de 22 en 24.000, meldt een insider. De terugloop is niet uniek. Alle racketsporten hebben het moeilijk. Zie hiervoor ook https://www.sportenstrategie.nl/perstribune/racketsporten-hebben-het-moeilijk/
Maar gelukkig, wij hebben Bettine nog. Zij is de enige die nog nieuws weet te genereren, of ze nu ouderen tips geeft of jonge meisjes beter wil maken. Zij blijft hoe dan ook als enige NTTB’er in de lijstjes “Uit te nodigen gasten” voorkomen.
Tot een volgend tv-optreden, Tinus!
"
Column van Ted v.d. Meer
Foto overgenomen van Avanti.