Tafeltennis.nu interviewt Yana Timina uitgebreid, waarbij in dit artikel het 1e deel te lezen is. Yana is een van de markante persoonlijkheden in het Nederlandse tafeltennis, zowel als topspeelster als als toptrainer/coach. In dit 1e deel vertelt ze vooral over haar ervaringen en hoogtepunten als topspeelster en over haar passie voor het trainersvak.
1 Hoi Yana. Hoe gaat het met je en je omgeving en naasten in deze coronacrisistijd?
Yana: Het gaat gelukkig goed met mij en mijn familie.
2 Alle competities liggen stil en verenigingen zijn dicht. Welke tafeltennisactiviteiten doe je nog wel en welke andere activiteiten doe je ervoor in de plaats?
Yana: In deze rare situatie probeer ik zoveel mogelijk in shape te blijven: ik loop vaak hard, ik doe verschillende oefeningen met de résistance band en gewichtjes. Ik probeer ook nieuwe oefeningen te vinden om die later in mijn trainingen te gebruiken en aan mijn pupillen te laten zien.
Deze periode benut ik om mijn lichaam sterker te laten worden na alle kleine blessures van de afgelopen maanden. Ook probeer ik mijzelf te ontwikkelen: Franse taal een beetje leren, verschillende opleidingen via mijn werk doen (ik ben buurtsportcoach voor 10 uur per week bij Sportservice). Ik maak ook verschillende filmpjes voor mijn spelers met daarin wat ze thuis kunnen doen (ook voor Sportservice). Tenslotte veel lezen en een beetje netflix kijken.
3 Even kort terugkijken op de hoogtepunten als speelster (tot nu toe): Volgens wikipedia is het dit lijstje hieronder. Heb je hier nog iets aan toe te voegen? Wat waren voor jou de meest speciale hierin?
Wikipedia: Nederlandse dames eredivisie landskampioen in 2003, 2004 (met DOV Klaverlelie), 2005 en 2006 (met Fürst Manderveld). Winnares Vlaams Internationaal Open 2006. Winnares Open Luxemburgse kampioenschappen 2009. Nederlands kampioen dubbelspel 2009 (samen met Ana Gogorita) en 2016, 2017, 2018 (met Tanja Helle). Nederlands kampioen gemengd dubbelspel 2009 (samen met Frank Rengenhart) en 2016 (met Nathan van der Lee), Halve finale Russisch kampioenschap 2000. Hoogste positie op de ITTF-wereldranglijst: 102e (in februari 2009)
Yana: Het winnen van het kwalificatietoernooi voor het WK-individueel in Rotterdam in 2011, waardoor ik mijn 1e (en tevens laatste) individuele WK kon spelen. Het halen van dit WK in Rotterdam is echt een van de mooiste momenten in mijn leven.
Daarnaast was het winnen van het Luxemburg open in 2009 ook speciaal. En niet te vergeten het halen van de 1/2 finale van de Europa Cup met Furst Heerlen. Ik ben dan nog viermaal 2e in het enkelspel op het NK geweest (3x achter Li Jiao en 1x achter Li Jie). Wat ik superleuk vond is om 3x Nederlandse kampioen in het damesdubbel te worden met mijn pupil Tanja Helle. Ook heb ik de Masters in 2014 gewonnen.
4 In het lopende seizoen speel je competitie in de heren eredivisie in Nederland en in de Franse dames National 1 (niveau onder Pro-A/B). Recent was je nog actief in de Franse Pro-B en de Duitse 1e bundesliga. Hoeveel plezier beleef je nog aan competitie spelen op dit niveau en hoeveel train je nog hiervoor?
Yana: Ik speel in Frankrijk voor de club Argentan in "Nationaal 1" bij de dames (en ook soms bij de heren). Een grote vereniging die over een prachtige speelzaal beschikt en veel goede spelers (waaronder ook heren die Pro-B spelen) waar ik heerlijk kan trainen op hoog niveau. Het is voor mij de beste plek om te trainen op dit moment. Geen gezeik en afzeggingen op het laatste moment, een professionele benadering, hoog niveau. Ik kan 2x per dag 2,5 uur trainen onder leiding van een trainer en een multiballs coach. Wat kan ik nog meer wensen? Daarom ga ik vaak al 2 tot 3 dagen voorafgaand aan een competitiewedstrijd al naar Argentan om te trainen.
Het niveau in "Nationaal 1" is heel hoog; eigenlijk te vergelijken met Pro-B van vroeger of de 2e bundesliga in Duitsland en veel sterker dan de dames eredivisie in Nederland. Er wordt gespeeld op 2 tafels en bij 8 punten is de wedstrijd afgelopen, maximaal speel ik 3 enkelwedstrijden en nog een dubbel daarbij. Omdat er zonder pauze wordt gespeeld is het erg zwaar maar ook heel interessant. Er heerst een sportieve sfeer tijdens de wedstrijden en de hele sportcultuur is professioneel. Zo is er geen geen alcohol in de zaal toegestaan tot alle wedstrijden afgelopen zijn! Niet te vergelijken met Nederlandse landelijke (ere) divisies.
Ik speel ook nog in Griekenland voor Panathinaikos. Een club met een grote geschiedenis en met mooie en warme mensen. Hopelijk promoveren we naar de superdivisie voor komend seizoen. Tenslotte speel ik ook in Nederland bij de mannen in de eredivisie voor Tempo-Team.
Kortom: "Ik vind het nog steeds prachtig om te doen!"
5 Over de NK, Masters, dames eredivisie: Je staat op de huidige damesranglijst van Nederland nog 3e na Britt Eerland en Kim Vermaas. Dit zegt iets over je spelniveau maar anderszijds ook over het niveau van het dames toptafeltennis in Nederland. Dit verklaart waarom je al heel lang niet meer in de dames eredivisie speelt vermoed ik. Maar waarom neem je niet meer deel aan NK of Masters of is dat incidenteel?
Ik heb in het verleden altijd aan de NK en de Masters deelgenomen om onder andere een kans te krijgen om in de Nederlandse selectie te komen. Ik ben echt trots dat ik Nederlandse ben en wil niks liever dan voor het Nederlandse team spelen. Helaas heeft dat zelden tot een selectie geleid alhoewel er weinig speelsters met zoveel podiumplaatsen als ik zijn die niet geselecteerd werden: 4 x 2e plaats achter Li Jiao (in de tijd dat zij Europese kampioen was) en Li Jie. 5 of 6x een 3e plek. Op een gegeven moment had ik er genoeg van om geen eerlijke kans te hebben en ben ik niet meer altijd van de partij bij NK en Masters (waaronder de laatste 2 jaar niet).
Een van de zeldzame keren dat ik wel geselecteerd werd, was toen ik de Masters won. Omdat ik toen op de 3e plaats op de kandidatenlijst voor de WK-ploegen eindigde, ben ik die keer wel meegenomen in het Nederlandse team. Ondanks de bond die zich pas liet "overtuigen" door een "waterdichte" brief van Erik van Buul die alle topsportstatuten doorgenomen had. Die ene keer mocht ik dus eindelijk mee naar mijn 1e WK voor ploegen!
Een jaar later was selectieprocedure veranderd en mochten nog maar 2 speelsters van de lijst rechtstreeks gaan. De weg voor mij was toen weer zo goed als afgesloten. Een 2e selectie kwam er nog wel, voor het EK-ploegen, toen Li Jiao een keer niet mee deed.
6 Naast training geven bij ttv. Amsterdam ben je ook actief als RTC-trainer en coördinator (RTC Groot Amsterdam sinds 2013), geef je de afdelingstrainingen van Midden, geef je gasttrainingen en stages (o.a. bij de TTSD de afgelopen 2 jaar) en ben je een van de trainsters bij een groot internationaal zomerkamp. Dat klinkt als "full time" trainster en dat je hart daar echt ligt. Kun je daar een toelichting op geven, bijv aangeven of dit altijd al je roeping was, hoeveel voldoening je hieruit haalt?
Yana: Toen ik van Rusland naar Nederland kwam, dacht ik: ik ga nooit trainer worden. Ik begon toch in Amsterdam (bij Amsterdam '78 waar ik 13 jaar gewerkt heb) en ik vond het opeens heel mooi om aan kinderen mijn kennis over te brengen. Misschien niet opeens: mijn moeder was een geweldige lerares op school! Ik heb zo veel mooie dingen van mijn mama geleerd. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Elke dag proberen om IEDEREEN te helpen iets beter te worden is mijn motto. Ik vond het ook heel fijn om aan zowel kinderen als volwassenen aandacht te geven en met IEDEREEN in de zaal contact te hebben! Zien dat mensen door mijn passie voor tafeltennis geraakt worden en enthousiast worden.
Ik hoor vaak van spelers, ongeacht leeftijd en niveau, dat ze voor het eerst in hun sportleven aanwijzingen krijgen en gezien worden in de zaal. Ik zie mensen bloeien in de zaal en ik voel me dan echt happy. Dat mis ik bij veel trainers en coaches. Voor mij is niks erger dan het saai in de hal te hebben. Ik heb dat heel vaak als speelster meegemaakt, zodat ik goed weet wat ik in ieder geval zeker niet moet doen in de zaal. Wat ik wel moet doen?..dat leer ik nog steeds elke dag!
7 Je bent een gediplomeerd trainster op hoog niveau (niveau 4) en al lang actief in Amsterdam, sinds 2013 bij de vereniging ttv. Amsterdam, die je mede hebt opgericht. Vele jeugd toptalenten heb je getraind en gecoacht, waarvan enkele tot aan de Nederlandse dames subtop. Zoals Yoeke Gunsing en Tanja Helle. Hoe kijk je terug op hun opleiding en begeleiding/coaching?
Yana: Met Yoeke hebben Hanna Kruijshaar en ik 7 jaar gewerkt. Yoeke is een voorbeeld van een speelster die met hard werken en goede begeleiding ver kan komen. Tanja is op latere leeftijd bij ons gekomen. Waar niemand in haar geloofde, zag ik wel potentie in Tanja en ben ik heel blij dat ze ooit contact met mij gezocht heeft. Na een aantal jaren samenwerken is ze een veel betere speelster geworden en heeft ze zich als persoon heel erg ontwikkeld. En als dubbelpartner kan ik niemand beter wensen (Yana en Tanja werden Nederlands kampioen damesdubbel in 2016, 2017 en 2018). Tanja is daarnaast ook een goede nieuwsgierige trainster geworden (op de vereniging wordt Tanja zelfs 'kleine Yana' genoemd wat ik als een compliment zie). Ik ben trots op ' mijn' meiden.
Dit is het 1e deel van het interview met Yana. Het 2e deel verschijnt binnenkort en zal nog meer inzoomen op haar trainer/coach activiteiten en meningen.
Foto overgenomen van paparazzi Sven.