Een sterke Nederlandse afvaardiging van Smash '70, Hercules en SKF was eind juni jl. afgereisd naar het WK Ultimate in Duitsland. Lees het verslag van Jelle Bosman.
Afgelopen zaterdag was het dan zo ver, het WK 4er-tisch in Altenkirchen. Met een mooie groep Nederlanders en een Ghanees vertrokken wij die kant op. Iedereen was lekker op tijd naar bed gegaan de avond ervoor en zodoende goed uitgerust voor dit toernooi. Met 5 buckets hotwings en een fles wodka voorzagen wij geen problemen voor de heenreis.
Eenmaal aangekomen begon de spanning te komen. Iedereen begon rustig een balletje te slaan en het was duidelijk dat de vorm er bij iedereen was, de een wat ronder dan de ander.
De poulewedstrijden begonnen en die verliepen niet voor iedereen even positief. Bondscoach Martin Brinkhoff stond zelf een keer achter tafel en streed voor wat hij waard was, helaas voor hem was dat gewoon niet heel veel.
De kersverse Nederlands racketlon kampioen Koen Hageraats ging er volle bak tegen aan. Zijn positiviteit en drive inspireerde menigeen, maar vooral zijn tegenstanders. Met een verdienstelijke 3e plek kwam hij net de poule niet door.
Jelle Bosman trof het duidelijk niet met zijn poule. In een 3kamp met 2 kandidaten voor de titel zat hij echt in de poule des doods. Jelle speelde niet slecht, maar een lengte van 1.20m is niet bevorderend op deze grote tafel en ook hij redde het net niet om zich te plaatsen voor de vervolgronde.
De echte toppers (Martijn de Vries, Boris de Vries en Gerben Last) gingen zonder problemen door naar de vervolg ronde.
Boris lag er van deze 3 als eerste uit bij de beste 16 spelers. Hij ging strijdend ten onder met 2-1 tegen de uiteindelijke finalist. De eerste twee games was Boris de betere speler en haalde een goed niveau, helaas stond het toen toch 1-1. De 3e game was de pre-workout van Boris duidelijk uitgewerkt en had hij ook prima in het bejaardentehuis gepast qua fysieke gesteldheid.
Gerben speelde ontzettend goed en de nieuwe springveren lieten hem bewegen als een jonge kale god. Met gemak bereikte hij de halve finale.
Op de 8e finale wedstrijd na (werd gewonnen met 2-1 En 12-10 in de beslissende game) wist Martijn ook zijn partijen overtuigend te winnen en zodoende kwamen Martijn en Gerben tegen elkaar in de halve finale. Het feit dat zij elkaar goed kennen en veel tegen elkaar gespeeld hebben was dit keer in het voordeel van Martijn en hij won dan ook duidelijk met 3-0. Finale voor Martijn en een ontzettend knappe 3e plek voor Gerben waarmee hij echt indruk heeft gemaakt.
In de finale mocht Martijn tegen de speler die Boris uit het toernooi had geslagen. Helaas werd dit nooit echt een wedstrijd. De power van Martijn was doorslaggevend en het werd ook een duidelijke overwinning die op deze manier voor het 4e opeenvolgende jaar zichzelf wereldkampioen mag noemen. Een prestatie van formaat en als het aan mij ligt mag Martijn nu ook echt genoemd worden in de discussie wie nou echt de GOAT is! Waldner, Ma Long of MARTIJN DE VRIES!!!
Tussendoor werd er flink genoten van de heerlijke kip van de KFC, lekker in het zonnetje op het grasveld. Na afloop werd er nog even een stop bij de Mcdonalds gemaakt voor een heerlijk ijsje, die hadden wij allemaal wel verdiend na deze dag.
Het was weer een zeer geslaagde dag en we kijken uit naar volgend jaar. Hopelijk word de Nederlands delegatie dan nog wat groter en kunnen we nog meer prijzen mee terug nemen.
Op deze manier willen we ook nog even onze sponsors bedanken. Dankzij deze helden hebben we in onze mooie shirts kunnen spelen en echt kunnen genieten van de heerlijke kip, dus bij deze bedankt!!
Rob Feber (fotografie), Wisse Kuiters (KFC en wodka leverancier), Jasmine Brinkhoff-Dykstra (Decathlon shirtsponsor) en natuurlijk nog detafeltennistrainer.nl
Artikel en foto overgenomen van Jelle Bosman.
Meer foto's zijn te bekijken op de facebook pagina van Jelle Bosman.