Leon Schoonens luidt de noodklok voor onze mooie tafeltennissport in Limburg.
Ik luid de noodklok voor onze mooie tafeltennissport in Limburg. Ik zie steeds meer verenigingen of opdoeken na vele jaren te hebben bestaan, of ze kiezen hun heil in de duocompetitie.
Er zijn door de jaren in het zuiden toch al wat verenigingen verdwenen: KEV, Sempre avanti, Gilgamesh, ... Nu kiezen de Meppers (bestaande uit enkele leden) voor de duo-competitie en verdwijnt Coriovallum van het toneel. Ondanks het goede initiatief van de NTTB om met Table Stars (ook tijdens het WK in Rotterdam) de jeugd enthousiast te maken voor de geweldige sport met het celluloid, lijkt de sport langzaam maar zeker af te sterven. Steeds oudere spelers kom je in het circuit tegen (die echt een keer gaan stoppen, want zoveel die-hard Poema's zijn er niet), terwijl steeds jongere (talentvolle) spelers in de herencompetitie af haken.
Landelijk gezien is de trend helemaal decrescendo. Bij de vrouwen spelen ze in de derde divisie met nog slechts vijf teams en is, met alle respect, het niveau ver onder Nederlands peil. Onderin de eredivisie dames mogen ze blij zijn als ze in de eerste klasse van onze afdeling meekomen.
Ben ik te kritisch? Misschien wel. Ik denk echter dat de goede intentie er wel is bij de bond, echter een creatieve uitvoering om de competitie drastisch op de kop te zetten ontbreekt. Je ziet dan wel de topevenementen in het zuiden (Europacup en interlands), maar de breedtesport, waar sommige bestuurders zo hoge pet van op hebben, blijft toch ver achter.
Ik hoop dat er achter de schermen wordt nagedacht om de vaak lange wedstrijden aantrekkelijker te maken, het competitiegebeuren op de schop te nemen, om de sport weer een fris elan te geven.