In dit 1e deel van een drieluik, getiteld "De drijfveer van de eekhoorn" belicht onze columnist Lex Bruijn de houding tav het trainen die vanuit de GUNG HO filosofie wordt aanbevolen. Die inspirerende houding is gebaseerd op volle inzet, motivatie vanuit een doel en niet te vergeten respect en sportiviteit.
Verhalen en metaforen uit de sport worden vaak gebruikt om (medewerkers in) het bedrijfsleven te inspireren. Het uiteindelijke doel is natuurlijk het boeken van betere resultaten. Heel soms kunnen we voorbeelden uit het bedrijfsleven vertalen naar de sport waarbij ook hier het uiteindelijke doel is om beter te presteren. Het meest aansprekende voorbeeld hiervan is wel GUNG HO, een overtuigende methode om medewerkers te inspireren. GUNG HO staat voor tomeloze energie, emotionele betrokkenheid, trouw en succesvolle uitvoering van een taak. Het begint allemaal met de drijfveer van de eekhoorn.
We gaan terug naar de jaren 80/90 van de vorige eeuw toen Peggy Sinclair benoemd werd tot directeur van Walton Works 2. Een bedrijf met 1500 arbeiders dat zo slecht draaide dat men op het punt stond de stekker eruit te trekken. Bij haar entree kreeg Peggy te horen dat alleen de afdeling productafwerking met 150 man succesvol was. Toen zij die afdeling bezocht bleek het inderdaad een unieke afdeling te zijn. Dit deel van de fabriek was brandschoon en de werknemers droegen lichte, kraakheldere uniformen. Het werk was duidelijk goed en overzichtelijk georganiseerd en naast de GUNG HO borden hingen allerlei overzichten, schema’s en lijsten. Maar vooral de sfeer was bijzonder. Waar in de rest van de fabriek een bijna tastbare moedeloosheid heerste, waren de mensen op deze afdeling opgewekt en optimistisch. Desgevraagd zei de afdelingsleider Andy Longclaw dat iedereen op zijn afdeling GUNG HO was. ‘Ik leerde het van mijn grootvader en ik heb het de werknemers geleerd en nu zijn we allemaal GUNG HO’. ‘Je bedoelt enthousiast en gemotiveerd’, sprak Peggy ‘maar dat kunnen we dat dan niet de hele fabriek leren?’ Andy legde uit dat dit wel minstens 3 jaar zou duren en zoveel tijd kreeg deze fabriek echt niet meer.
De directeur wilde het toch proberen en Andy gaf aan dat de invoering van GUNG HO altijd begint bij ‘de drijfveer van de eekhoorn’ en om dat te kunnen begrijpen nam hij haar mee op de motor. Aangekomen bij een boshut ging Andy in een hangmat liggen en zei alleen maar ‘ik ga een tukkie doen, jij let op de eekhoorns’. Daar waren er meer dan genoeg van. Er kwamen voortdurend eekhoorns het bos uitgerend naar een voederplek. Daar vulden ze hun wangen met zonnepitten en ze schoten vervolgens terug het bos in. En dat ging zo maar door, uur na uur. Peggy bedacht dat als iedereen in Walton Works 2 maar half zo hard zou werken, de fabriek gouden tijden zou beleven. ‘Wat heb je ontdekt?’, klonk het uit de hangmat. Peggy antwoordde dat het opviel dat de eekhoorns keihard werkten. ‘Als je weet waarom ze zo hard werken, ken je de drijfveer van de eekhoorn’, zei Andy. Al pratende met elkaar kwam Peggy tot het besef dat de eekhoorns zo hard werkten omdat ze een doel hadden, nl. voedsel verzamelen en ze waren zo gemotiveerd omdat ze zonder zo’n verzameling de winter niet door zouden komen. Hun werk was meer dan belangrijk, het was de moeite waard. Dat is dus de drijfveer van de eekhoorn: een doel hebben en waardevol werk doen. Dat was het eerste geheim waarmee de afdeling productafwerking een GUNG HO team was geworden. Waardevol werk is meer dan belangrijk, het heeft een groter bereik waarbij drie dingen in de gaten gehouden moeten worden: ten eerste moet je inzien dat je werk belangrijk is, ten tweede moet je werk een duidelijk doel dienen waar jijzelf ook in gelooft en ten derde moeten alle plannen en acties gestuurd worden door waarden.
De drijfveer van de eekhoorn kan vertaald worden naar onze sport en dan met name naar het trainen. De speler moet allereerst inzien dat goed en met volle inzet trainen belangrijk is. En wat is dat daarvoor de motivatie? Het doel waarvoor getraind wordt, dat moet duidelijk zijn, zelfs per training kan een doel gesteld worden, bijvoorbeeld aan welke vaardigheid wordt gewerkt. De waarden van de sport tot slot moeten in alles naar voren komen. Dan gaat het niet alleen om fit zijn en het hebben van een gezonde geest in een gezond lichaam, maar vooral sportiviteit en respect. De laatste twee waarden zijn waarden die niet alleen gelden voor de sport, maar in het hele leven de boventoon zouden moeten voeren. Trainer, coach en speler die GUNG HO zijn, hoef je niet te motiveren, weten waarvoor ze samen aan het werk zijn, zijn sportief en tonen respect. Zij leveren door hun houding een positieve bijdrage aan de sport. Maar de drijfveer van de eekhoorn is pas de eerste stap op weg naar GUNG HO. In deel twee van dit drieluik komt ‘de werkwijze van de bever’ aan de orde. Voor lezers die nu al geïnteresseerd zijn geraakt in GUNG HO, raad ik het gelijknamige boek aan van Ken Blanchard. Tot de volgende keer, GUNG HO!!
Deze colum is geschreven door Lex Bruijn voor tafeltennis.nu