Een ingezonden artikel waarin Theo Keuchenius een lans breekt voor het spelen met uniforme batjes.
In het hedendaagse tafeltennis speelt het soort batje waarmee gespeeld wordt, een belangrijke rol. Belangrijker dan bij de andere zogenaamde racketsporten. Je hebt batjes met snelle en trage rubbers, je hebt batjes met lange en korte noppen. En je hebt ook combinaties van twee verschillende soorten rubbers met een grote variëteit aan eigenschappen. Rubbers die veel spin kunnen geven, maar ook zogenaamde 'dode' rubbers die het effect van de tegenstander neutraliseren, of rubbers die zo glad zijn dat ze de spin die ze ontvangen, gewoon teruggeven aan de tegenstander zonder er zelf last van te hebben. Een wirwar van mogelijkheden. Gelukkig - althans ik vind dat fijn - speelt de meerderheid van de tafeltennissers met wat ik 'normale' rubbers wil noemen, waarbij de eventuele verschillen in eigenschappen niet erg groot zijn, en dus te overzien tijdens het spel. De beweging die gemaakt wordt bij het slaan, geeft bij die 'normale' rubbers redelijk duidelijk aan of je een top-, zij- of backspinbal op je afgevuurd krijgt, waardoor je vanuit een (grootdeels) automatisme de juiste respons weet te geven als ontvangende speler. Dat vergroot - zeker in de hogere niveau's - het kijkspel voor het publiek en maakt het voor elke speler mogelijk zelfs een duidelijk strijdplan in een wedstrijd te leggen, langere rally's te spelen en de factor geluk tot een minimum te beperken.
Er zijn tafeltennissers die, terwijl ze in dezelfde 'range' van rating (= een duiding van je niveau) liggen, de zogenaamde 'noppenspelers' eenvoudig weten uit te schakelen, maar dat zijn er relatief niet veel !. Van de spelers met 'normale' rubbers met hogere ratings mag je echter wel verwachten dat ze een noppenspeler met veel lagere rating (bv 100 ptn lager) door de bank genomen zullen verslaan, al moeten ook die zich in de rally's af en toe nog in bochten wringen om de klus te klaren. Dat 'in bochten wringen' betekent wegblijven van je eigen spel dat je eigenlijk het liefst speelt, en waar jouw hersens en spieren een automatisme hebben ingebouwd om in fracties van seconden bewegingen in te zetten anticiperend op de aard (dwz de spin, de snelheid en de richting) van de bal die een noppenspeler met op je af gaat vuren. Bewegingen die helaas totaal anders zouden moeten zijn dan je gewend bent van het overgrote deel van tegenstanders die met 'normale' rubbers spelen. Zelfs bij winst op een noppenspeler kom je daardoor vaak toch met een gevoel niet echt lekker gespeeld te hebben van de tafel.
Beste lezers: Tafeltennis is een reactiesport, nog veel erger dan bijvoorbeeld tennis, squash en badminton. Die laatste drie zijn sporten waarbij je na de slag van je tegenstander nog veel tijd hebt om de juiste returnslag in te zetten. Kick-boksen komt, wat reactietijd betreft, wat dichterbij tafeltennis. Maar juist dat zogenaamde 'spiergeheugen' van tafeltennissers is cruciaal bij het slaan van de bal, iets wat je bij bijvoorbeeld schaken niet echt nodig hebt (zelfs niet bij snelschaak). Op het moment dat je een noppenspeler tegenkomt die ongeveer van je eigen rating-niveau is, kun je rustig stellen dat er iets oneerlijks in de wedstrijd kruipt, vergelijkbaar met een echte 'handicap' voor de spelers met 'normale' rubbers. Immers de noppenspeler traint in zeker 80% van de gevallen tegen spelers met 'normale' rubbers, en heeft daarmee zijn noppen-spiergeheugen getraind, d.w.z het automatisch slaan in hoge tijdnood. Terwijl de speler met 'normale' rubbers juist in 80% van zijn trainingstijd het spiergeheugen heeft ontwikkeld om tegen spelers met 'normale' rubbers de juiste reflexen op te bouwen. En dan zie je af en toe ook nog eens de noppen-speler op het laatste moment heel 'sneeky' zijn batje vlak voor de slag omdraaien, om zo nog wat extra verwarring bij zijn toch al overgeconcentreerde opponent te stichten. Ronduit een oneerlijke situatie dus, met een handicap voor de speler met 'normale' rubbers. De handicap is vergelijkbaar met spelen met een extra gewicht op je rug, of met aan elkaar gebonden voeten of zo, waardoor je echt in fracties van seconden anders moet reageren dan je eigenlijk gewend bent. Niets meer waard dus, al jouw met veel training opgebouwde spiergeheugen! Geef een toppianist maar eens een piano met bredere toetsen, en kijk of ie nog steeds zo mooi de tune van 'The Game of Thrones' kan spelen. Bij deze pleit ik bij de NTTB en ook bij alle andere tafeltennissers voor uitbanning van "dat gedoe met noppen en zo'' in de tafeltennissport. Het allermooist zou zijn dat er met uniforme batjes gespeeld gaat worden door iedereen, zelfde gewicht, zelfde rubbers, etc. Dat laatste lijkt een utopie vanwege kleine voorkeuren bij spelers m.b.t. snelle en minder snelle rubbers en plankjes. Maar met die kleine voorkeuren is in elk geval al veel beter te werken dan dat gedoe met noppen en zo.
Die gedachte is nogal een ommezwaai waar vast luid tegen geprotesteerd zal worden. Maar mensen, denk ook aan de grote voordelen:
- De beste spelers, die het hardst trainen, die het snelst reageren en die het meeste balgevoel hebben, komen dan echt bovendrijven, want de echte top speelt toch vooral met veel spin en dus 'normale' rubbers.
- Voor de toeschouwer wordt het spel ook veel spectaculairder door de vele lange, en begrijpelijke rally's waarbij de beste en snelste atleet overwint.
- De spelvreugde zal gemiddeld toenemen omdat nederlagen gemakkelijker worden geaccepteerd als er niet naar materiaal gewezen kan of hoeft worden als oorzaak.
- Voor hen die toch het spel met 'noppen' willen spelen, kunnen altijd nog een aparte groepen gecreëerd worden, bijvoorbeeld een toernooi met alleen batjes met 'anti', of lange noppen, etc, zoals men hedentendage ook de WUTTO laat voortleven met plankjes ....best aardig, en ook 100% eerlijk.
Het bovenstaande vraagt om een ander paradigma in de tafeltenniswereld. Ik wilde het maar even gezegd hebben. De bijgaande foto van toont een blij gezicht, vanwege mijn toernooiwinst in een lage klasse, waar het aantal noppenspelers relatief altijd hoger is dan in de hogere klassen. Ik ben daar vooral blij in het toernooi ook de noppenspelers het hoofd te hebben geboden. Ik realiseer me daarbij tegelijkertijd ook best dat ik het bestaansrecht van noppen-spelers op het recreatieve vlak niet mag bagatelliseren. Maar toch gebiedt de eerlijkheid mij het onderwerp op tafel te leggen. De lezer mag er op schieten.
Ingezonden door Theo Keuchenius