Er waren enkele zeer schaarse positieve uitschieters, maar over het geheel genomen presteerden de Nederlandse jeugdspelers volgens verwachting bij de Europese jeugdkampioenschappen.
De beste prestatie kwam op naam van Angelique Gertenbach die als 2e jaars juniore de laatste 32 wist te bereiken in het enkelspeltoernooi. En dat na een al zeer succesvol en lang seizoen waarin ze eigenlijk alles won wat ze kon winnen in Nederland en in de Belgische competitie.
Roel Bogie, als 1e jaars cadet, wist de 1e ronde in het enkelspeltoernooi te winnen en schaarde zich net als Yoeke Gunsing bij de beste 64 van Europa bij de cadetten.
In het teamtoernooi viel Felicia Faas positief op bij de meisjes cadetten, omdat ze relatief veel won en belangrijk voor het team was.
De teams speelden alle 4 in de 2e categorie en konden zich geen van allen plaatsen voor de 1e categorie (beste 16) voor volgend jaar. De eindklasseringen van de teams waren 19e, 22e, 26e en 18e van Europa voor respectievelijk de jongens cadetten, meisjes cadetten, jongens junioren en meisjes junioren. Onze zuiderburen presteerden significant beter met respectievelijk een 17e, 14e, 11e en 8e plaats en hebben daarmee alle 4 de teams in de 1e categorie volgend jaar. Om nog maar te zwijgen van Frankrijk dat nog steeds het sterkste land van Europa is met respectievelijk een 1e, 2e, 1e en 5e plaats.
In het enkelspeltoernooi vlogen, behalve de 3 bovengenoemde spelers, alle anderen er in de 1e ronde al uit.
Negateve uitschieters waren er ook in de begeleidings- en coachingsstaf om de ploeg heen. Voorafgaand aan het toernooi was het al discutabel dat er tegen de verwachting in een derde jaars juniore werd meegenomen die volgens kenners minder sterk zou zijn dan 2 andere meisjes die thuis moesten blijven. En achteraf hebben de resultaten de twijfelaars gesterkt, omdat deze speelster in het teamtoernooi niet werd opgesteld door de coach die haar selecteerde en in het enkelspeltoernooi zowel in het hoofdtoernooi als troostoernooi gelijk verloor. Daarbij kon bij de jongens junioren, als de verhalen kloppen, de discipline slechts achteraf gehandhaafd worden door tijdens het toernooi 2 jongens naar huis te sturen, vanwege "shirtjes wisselen" met meisjes.
De vooruitzichten voor de komende jaren lijken heel mager. Roel Bogie is volgend jaar nog cadet en zal als hij zich goed blijft ontwikkelen (lees: zo snel mogelijk naar het buitenland vertrekt) zich wel in de Europese subtop kunnen handhaven. Andere spelers met Europese potentie zijn ver te zoeken bij de jongens, dan kom je bij eenlingen uit zoals Lode Hulshof en Kas van Oost.
Angelique is bij de meisjes de enige die Europees enigszins mee kan en goed aan de weg timmert. Ze speelt dan ook al een jaar in Belgie, blijft dat doen en kiest grotendeels haar eigen pad zoals ook Britt Eerland en Kim Vermaas deden. Onder leiding van Mirjam Hooman gaan 6 meisjes van 14 t/m 16 jaar intern op Papendal wonen, studeren, keihard trainen en veel buitenlandse toernooien spelen. Dit is zonder meer een goed initiatief maar of het bij benadering voldoende is om de gigantische kloof met de Europese subtop en laat staan de top te dichten is de vraag. Laten we over 2 jaar eens kijken.