Het traditionele, zeer uitgebreide en interessante verslag van Jack Aarts van het eerder deze maand gespeelde Europese Jeugdkampioenschap werpt een goed licht op de toestand van het Nederlandse jeugdtafeltennis.
Inleiding:
De 58e EJK vond dit jaar plaats van vrijdag 10 juli t/m zondag 19 juli 2015 in de Ondrej Nepelu Arena (ijshockey stadion) in de hoofdstad Bratislava, gelegen in het zuiden van Slowakije vlak bij de grens met Oostenrijk en een klein uur rijden van Wenen. Een niet zo bijster interessante hoofdstad waar het openbaar vervoer, het eten en het drinken goedkoop waren. De wedstrijden werden afgewerkt in 2 hallen, de hoofdhal met airco en tribunes waar 8 tafels stonden opgesteld en een 2e hal zonder airco waar 16 tafels stonden opgesteld. Naast de 2e zaal was er nog een derde zaal aanwezig, de trainings-ruimte met 25 tafels. De omstandigheden om te spelen waren in de 1e hal goed : ruime centercourts, goede airco en goede sportvloer. In de 2e hal was het allemaal wat minder, kleinere centercourts en geen airco. Het sportcentrum beschikt over een uitgiftebalie op de 1e verdieping, met een redelijk assortiment tegen betaalbare prijzen. De sanitaire voorzieningen waren uitstekend. De meeste tafeltennismerken waren aanwezig met een verkooppunt.
De Nederlandse equipe was in Bratislava voltallig aanwezig met 4 ploegen, meisjes en jongens in de categorie junioren en cadetten.
Dit jaar namen er net zoveel landenteams deel als vorig jaar: jongens junioren nu 40 om 39 vorig jaar, jongens cadetten nu 41 om 42 vorig jaar, meisjes junioren nu 34 om 32 vorig jaar, meisjes cadetten nu 34 om 36 vorig jaar. Het aantal jongensteams (81) en het aantal meisjesteams (68) was hetzelfde als vorig jaar. De meisjes junioren en cadetten hadden met 34 landenteams de minste inschrijvingen.
Het landentoernooi:
Het 1e deel van het toernooi wordt in beslag genomen door de landenwedstrijden die verspeeld werden van vrijdag 10 juli tot en met dinsdag 14 juli.
Jongens junioren:
De jongens junioren eindigden op een teleurstellende 26e plaats in een deelnemersveld met 40 landenteams. Hierdoor blijft het team in de 2e categorie.
Het team bestond uit: Stellan Smid, Erik Agamyan en Colin Rengers. Een 4e speler werd niet meegenomen. De coaching was in handen van Michel de Boer.
Op de 1e dag ging het al fout, Stellan Smid werd betrapt met een blonde Noorse speelster en werd voor straf direct naar huis gestuurd. Bizar als je weet dat Stellan Smid net terug kwam van een schorsing. Voor het team ontstond er nu een probleem omdat er nog maar 2 spelers over bleven waar je er 3 nodig hebt. Met het wegsturen van Stellan Smid is ook het team (de spelers en de coach) gedupeerd, had dat niet anders kunnen worden opgelost ?
Na dit incident was de moraal in het team gebroken, een goed resultaat behalen was uitgesloten. Met een uiteindelijk 26e plaats hebben ze er het maximale uitgehaald.
Voor Colin Rengers een toernooi om niet snel te vergeten, het was zijn laatste kans om aan een EJK deel te nemen. Colin heeft er alles aan gedaan om er te komen en vervolgens gebeurd dit, zoiets verzin je toch niet. Erik Agamyan deed het als 1e jaar junior redelijk, hij heeft nog twee jaar te gaan.
Het zal voor de Bondscoach een hele klus worden om voor het volgend EJK een repre-
sentieve ploeg samen te stellen. Wat gaat er gebeuren met Stellan en Eric ?
Bij de jongens junioren heeft Frankrijk de 1e plaats geconsolideerd, met nagenoeg dezelfde ploeg als vorig jaar werd het verrassend sterke Zweden in de finale met 3-1 verslagen. Grote man bij Frankrijk was Cassin met 2 overwinningen. Op de 3e plaats eindigden de teams van Polen en Slovenië. Topland Duitsland werd 7e met een onopvallende ploeg. Onze zuiderburen uit België legden beslag op de 11e plaats. Croatië eindigt op de 16e plaats en degradeert naar 2e categorie, Turkije eindigt op de 17e plaats en promoveert hierdoor van de 2e naar de 1e categorie. Op de laatste plaats (40e) eindigde de jongens junioren van Malta na 1-3 verlies tegen Kosovo.
Meisjes junioren:
De meisjes junioren zijn op een zeer ondankbare 18e plaats geëindigd van in totaal 34 deelnemende landenteams. Door dit resultaat missen de Nederlandse meisjes junioren op een haar na promotie naar de 1e categorie. Voor Nederland speelden Angelique Gertenbach, Melanie Bierdrager, Vera van Boheemen en Tanja Helle.
Angelique Gertenbach heeft als 2e jaar junior een redelijk landentoernooi gespeeld, zij heeft zeker mogelijkheden om nog stappen te maken. Melanie Bierdrager staat voor degelijkheid, ze speelt voor wat ze waard is, heeft een goede wedstrijdinstelling en is met haar tikspel voor veel speelsters een lastig te bespelen tegenstander. Tanja Helle kwam in de landenwedstrijden niet in actie, ze is laatste jaar junior en komt volgend jaar niet meer terug evenals Melanie Bierdrager. Vera van Boheemen heeft als 1e jaar junior een ruim voldoende landentoernooi gespeeld, aan het einde begon de accu leeg te raken. De coaching was in handen van Marcel Kraa.
Volgend jaar zijn Angelique en Vera nog junior, het team kan worden aangevuld met de 3 cadetten Felicia, Rachel en Joeke. Promotie naar de 1e categorie lijkt me met dit team zeker realistisch en haalbaar.
Kampioen bij de meisjes junioren werd (na een jaar onderbreking) het team van Roemenië, in de finale werd, onder aanvoering van een ijzersterke Adina Diaconu en een goede Andreea Clapa, met 3-1 gewonnen van het sterke Wit Rusland. Op de 3e plaatsen eindigde het sterke Rusland en het verrassende Turkije. De Franse meiden, vooraf toch wel licht favoriet, vlogen er bij de laatste 8 tegen Wit Rusland al uit en eindigden uiteindelijk op de 5e plaats.
De Duitse junioren hadden een sterk verjongde ploeg, ze legden beslag op de 9e plaats. België, met Lisa Lung in de gelederen, eindigde een plaats hoger, ze werden 8e. Zwitserland eindigde op de 16e plaats en zakt daardoor naar 2e categorie. In de 2e categorie won Tsjechië met 3-1 van Nederland en promoveert daardoor naar 1e categorie. De laatste plaats (34e) werd ingenomen door Armenië na 1-3 verlies tegen Letland.
Jongens cadetten:
De jongens cadetten hebben een teleurstellend landentoernooi gespeeld met als eindresultaat een 19e plaats in een deelnemersveld van 41 landen.
Het team bestond uit Roel Bogie, Colin Jager en Nolan Schultz. De coaching was in handen van Titus Damsma. Roel Bogie heeft een onvoldoende toernooi gespeeld, vooral op het mentale vlak en in de wedstrijddiscipline liet Roel het regelmatig afweten. Ten opzichte van vorig jaar is het wel wat beter geworden, maar op de beslissende momenten gaat het toch weer helemaal fout. Roel is een tikkende tijdbom die zodra het spannend wordt dreigt te ontploffen, hij heeft zichzelf dan niet meer onder controle. Als dit mentale aspect niet gaat verbeteren zal het voor Roel heel moeilijk worden om internationaal iets te bereiken. Als dat wel lukt kan Roel nog mooie dingen laten zien op het EJK omdat hij absoluut ook sterke punten heeft. Colin Jager werd meestal als 2e speler opgesteld, hij werkt zich een slag in de ronde en gaat tot het gaatje, maar dat was meestal niet voldoende om wedstrijden te winnen. Voor Nolan Schultz, de 3e speler van het team, bleef er weinig speeltijd over. De resultaten waren vergelijkbaar met die van Colin Jager. Van dit team gaat Nolan Schultz volgend jaar over naar de junioren, Roel en Colin zijn nog een jaar cadet. Met 1 of 2 goede aanvullingen (Lode Hulshof, Kas van Oost) kan dit team volgend jaar wellicht gaan voor promotie naar 1e categorie, vooropgesteld dat Roel Bogie mentaal sterker wordt.
Net als bij de jongens junioren werd Frankrijk bij de jongens cadetten kampioen, ze versloegen in de finale Italië met duidelijke cijfers, 3-0. De als 1e geplaatste Roemenen (Pletea en Sipos) lieten het ook dit jaar weer volledig afweten. In de ½ finale werd met 2-3 van Italië verloren. De 3e plaatsen waren voor Roemenië en het verrassende Moldavië. De Duitse cadetten waren niet bijzonder, ze legden beslag op de 7e plaats. De Belgen wisten met een 17e plaats nipt aan degradatie te ontkomen, Wit Rusland werd 16e en degradeert naar 2e categorie. Opvallend is de diepe val van traditielanden Tsjechië (22e plaats) en Croatië (31e plaats).
Op de laatste plaats (41e) eindigde de jongens cadetten van IJsland, zonder te spelen.
Meisjes cadetten:
De meisjes cadetten eindigden dit jaar op een tegenvallende 22e plaats, vorig jaar eindigden ze op de 24e plaats. Het wegvallen van Vera van Boheemen kon niet adequaat worden opgevangen. Voor Nederland speelden Rachel Gerarts, Felicia Faas en Joeke Gunsing. De coaching was in handen van Mirjam Hooman.
Het team speelde steeds in een wisselende samenstelling, er werd wel met een vast dubbel gespeeld, bestaand uit Felicia en Rachel.
Felicia (2e EJK) en Rachel (3e EJK) hebben t.o.v. vorig jaar te weinig progressie gemaakt, er werden te veel wedstrijden verloren. Het spel zal beter moeten om in de komende jaren tot resultaat te kunnen komen. Joeke Gunsing debuteerde op dit EJK, maar kon ook geen potten breken. Voor 3 laatste jaar cadetten is dit een te mager resultaat.
Net als vorig jaar zat Mirjam ook dit jaar er weer bovenop. Doordat het team steeds in een wisselende samenstelling speelde was niet duidelijk waar het accent lag: iedereen zo veel mogelijk laten spelen of gaan voor een zo goed mogelijk teamresultaat.
Volgend jaar gaat het complete team over naar de junioren, het zal niet makkelijk worden voor Mirjam om een geheel nieuw, representatief team op de been te brengen.
Europees kampioen bij de meisjes cadetten werd dit jaar niet Roemenië maar Rusland, zij waren in een spannende finale met 3-1 te sterk voor Frankrijk. Het team van Rusland was op de beslissende momenten iets slagvaardiger als de Franse cadetten. Op de 3e plaatsen eindigden de teams van Roemenië en het verrassende Zweden. Ook hier een matige Duitse ploeg, eindigend op een 9e plaats. België behaalde een keurige 14e plaats. Turkije werd 16e en degradeert uit de 1e categorie, met een 17e plaats dwong Hongarije promotie naar 1e categorie af. Op de laatste plaats (34e) eindigde de meisjes cadetten van Wales na 1-3 verlies tegen Letland.
Resumé landentoernooi.
Nederland behaalde de volgende klasseringen: J.J. 26e plaats (vorig jaar 24e), J.C. 19e plaats (vorig jaar 27e), M.J. 18e plaats (vorig jaar 16e) en M.C. 22e plaats (vorig jaar 24e). Totaal: 85 met een gemiddelde plaats van 21,25.
Vorig jaar was het totaal 91 met een gemiddelde plaats 22,75 iets lager als het totaal van dit jaar, er werd dit jaar iets beter gepresteerd. Op het EJK van 2016 spelen al de teams in de 2e categorie.
De sterkste landen dit jaar zijn (het gemiddelde over 4 categorieën): Frankrijk is dit jaar met 2 titels bij de JJ en JC het sterkste land (2,25 was 2,00). Rusland is een goede tweede met een titel bij de MC (3,50 was 4,75). Zweden is een keurige derde en wist zich sterk te verbeteren met een gemiddelde van 4,75 (was 9,50) en speelt met alle vier de disciplines in de 1e categorie. Roemenië eindigt op de 4e plaats met 1 titel bij de MJ (6,25 was 8,00) met een negatieve uitschieter bij de JJ (18e). Polen kruipt weer iets omhoog en wordt 5e (7,00 was 9,00) met een matige 12e plaats bij de meisjes junioren. Duitsland zakt ver weg (8,00 was 3,75) met dit jaar op alle fronten mindere resultaten (7-7-9-9). Tsjechië valt een stuk terug (13,00 was 9,00), boosdoeners JC en MJ. Vorig jaar was Italië slecht met een gemiddelde van 14,50 dit jaar stijgen ze weer met een gemiddelde van 11,00. Negatieve uitschieters zijn de MJ (21e) en de MC (15e).
Engeland is dit jaar weer iets opgekrabbeld, vorig jaar werden de MJ en de MC niet ingeschreven, dit jaar werden alleen de MC niet ingeschreven. De 3 teams presteerden prima met een gemiddelde van 10,70 (was 20,00), al de teams spelen in 1e categorie. België doet het dit jaar iets beter als vorig jaar met een gemiddelde van 12,50 was 15,75. Negatieve uitschieter bij de Belgen zijn de JC met een 17e plaats (11-17-8-14). Al de teams spelen in 1e categorie.
Het individuele toernooi en de dubbels.
Voor Nederland is het enkeltoernooi niet goed verlopen. Dramatisch is het wegzenden van een 2e speler uit het toernooi op vrijdag 17 juli, junior Eric Agamyan werd voor het overtreden van de gedragsregels huiswaarts gestuurd.
Er was maar een speler die de 3e ronde wist te bereiken, meisjes junior Angelique Gertenbach verloor daarin met 1-4 van de Wit Russische verdedigster Alina Nikitchanka.
In de 2e ronde werd nog knap met 4-2 gewonnen van de Duitse Wolf, na 0-2 achterstand.
In het dubbelspel wisten de Nederlandse koppels geen potten te breken.
Bij de jongens junioren werd de Zweed Anton Kallberg Europees kampioen, hij won in de finale overtuigend met 4-1 van de als 1e geplaatste Fransman Alexandre Cassin. Kallberg speelde tactisch erg sterk en wist Cassin steeds goed onder druk te zetten. Cassin kwam geen moment in zijn spel en werd steeds onrustiger en moedelozer.
Derde plaatsen waren er voor de Pool Zatowka en de felle Oostenrijker Levenko.
In het dubbel ging de 1e plaats naar het Sloveense koppel Jorgic/Kozul, zij waren met 3-1 duidelijk te sterk voor het Zweedse dubbel Moregardh/Soderlund. Bij het junioren mixed dubbel ging de 1e plaats naar het Roemeense koppel Manole/Clapa, ze wonnen met 3-2 van het Franse koppel Ruiz/Guisnel.
Bij de jongens cadetten versloeg de Roemeen Cristian Pletea in de finale de verrassende Duitser Jannik Xu met een duidelijke 4-0 score. Een terechte winnaar, Cristian Pletea was als 1e geplaatst en heeft dat ook volledig waar gemaakt.
De twee 3e plaatsen gingen naar de Franse speler Rolland en de Roemeen Sipos, die vorig jaar het enkeltoernooi won.
Het dubbel was een prooi voor het Franse koppel Bardet/Bertrand, zij wonnen in de finale met 3-1 ruim van het als 1e geplaatste Roemeense dubbel Pletea/Sipos, net als vorig jaar. De titel bij het mixed dubbel ging naar het Roemeens/Russische koppel Pletea/Taylakova, zij versloegen in de finale het Zweedse koppel Friis/Holmsten zeer nipt met 3-2.
Bij de meisjes junioren was het dit jaar weer Roemenië dat de toon aangaf, in de finale speelde de als 1e geplaatste Adina Diaconu tegen de verrassende Franse Marie Migot. Het werd een leuke wedstrijd die dik verdiend met 4-2 werd gewonnen door Adina Diaconu. Als 1e jaar junior dit al presteren is knap, met name de rust en de controle die ze tijdens de wedstrijd uitstraalt vind ik geweldig om te zien, ze oogt heel erg zelfverzekerd en wordt niet nerveus/onzeker als het even wat minder gaat.
De twee 3e plaatsen gingen naar de Franse Zarif en de Roemeense Clapa.
In het dubbel eindigde het Russische koppel Malanina/Chernoray op de 1e plaats, door in de finale nipt met 3-2 te winnen van het Wit Russische koppel Nikitchanka/Patseyeva.
De titel bij de meisjes cadetten ging dit jaar niet naar een Roemeense maar naar een Russische speelster. De als 1e geplaatste Maria Taylakova maakte haar plaatsing volledig waar en won dik verdiend met 4-1 van de Franse Lucie Gauthier. De als 2e geplaatste Roemeense Dragoman verloor in de ½ finale met 3-4 van de Franse Gauthier.
De twee 3e plaatsen werden binnengehaald door de Roemeense Dragoman en de Zweedse Kallberg (zusje van Anton).
In het dubbel eiste het Croatische koppel Marn/Pavlovic de 1e plaats voor zich op, ze versloegen in de finale het Russisch/Roemeense koppel Rub/Plaian krap aan met 3-1.
De conclusies voor Nederland:
- Nederland heeft dit jaar wederom een slecht EJK gespeeld, op alle fronten waren de resultaten vergelijkbaar met vorig jaar. Absoluut dieptepunt is natuurlijk het wegsturen van 2 spelers na het overtreden van de gedragsregels. Je vraagt je af met welke intentie deze gasten naar een EJK gaan. Desalniettemin is het wel de leiding die deze jongens selecteert, dus mag je stellen dat ook zij mede verantwoordelijk zijn voor het gedrag dat leidde tot het wegsturen van deze 2 spelers.
Sportief gezien dreigen we structureel een 2e categorie land te worden en dat zijn ontwikkelingen waar ik niet vrolijk van word. Hoe heeft het zo ver kunnen komen en komt het nog goed met het Nederlandse tafeltennis ?
- Vera van Boheemen heeft zich als 1e jaar junior redelijk staande gehouden, verdedigend was het allemaal wat stabieler/vaster en aanvallend bracht Vera meer als vorig jaar (kan m.i. nog beter, vooral de timing van de momenten). Vera weet nu wat er internationaal van haar verwacht wordt, ik ben benieuwd of ze richting volgend EJK die stap kan maken.
- Felicia Faas wisselde hele goede momenten af met mindere momenten, ze is nog erg wisselvallig in haar spel. Met een gerichte trainingsaanpak het komend jaar kan hier nog een aanzienlijke winst worden geboekt. Bij Rachel Gerarts zie ik dat perspectief minder, ze heeft moeite om de wedstrijd te lezen (spelinzicht) en neemt als gevolg daarvan vaak de verkeerde beslissingen. Rachel heeft een uitstekende wedstrijdinstelling, motivatie.
- Roel Bogie is zeker een getalenteerde speler, dat ziet iedereen, wat ook duidelijk is dat hij veel problemen heeft in het mentale bereik. Roel moet nog leren om op dit podium met zijn beste spel een wedstrijd te verliezen. Nu lukt dat niet, integendeel, nadat de wedstrijd in de 2e ronde van het enkeltoernooi was verloren liep Roel als een speer een kleedlokaal binnen om er vervolgens uit pure woede en frustratie een tafeltennisframe te vernielen. Zijn instelling en houding zullen sterk moeten verbeteren wil deze jongen een toekomst hebben op het EJK. Het is duidelijk dat je alleen met talent er niet komt.
- De Nederlandse coaches nemen vaak op de meest curiose momenten een time out, wat is het nut/doel van een time out ? Het is wellicht zinvol en interessant om hier een bijscholing aan te wijden.
- De Nederlandse spelers zijn niet goed genoeg om als ploeg en individueel in de 1e categorie mee te draaien. De meeste spelers hebben een te smalle basis, zijn fysiek/motorisch niet op niveau en zijn mentaal (zeer) kwetsbaar waardoor ze onmogelijk door kunnen groeien naar topniveau / medailleplaatsen.
- Het Nederlandse tafeltennis heeft imago schade opgelopen als gevolg van het wegsturen van 2 spelers tijdens dit toernooi. Het lijkt me verstandig als met name de leiding voor de spiegel gaat staan en zich de vraag stelt: “waar ging het fout ?
Als we internationaal op termijn iets willen presteren zal er uit een ander vaatje moeten worden getapt, het is nu allemaal te vrijblijvend en kwalitatief ver onder de maat. Wat hier is gebeurd is het gevolg van 20 jaar falend beleid van de sectie Topsport van de N.T.T.T.B. onder verantwoordelijkheid van Technisch Directeur dhr. Achim Sialino.
- Het kan en moet op alle fronten beter, alle partijen (spelers, trainers, ouders, clubs en NTTB) zullen meer ambitie, werklust moeten tonen en beter moeten samenwerken. Met name de clubs zullen weer hun verantwoordelijkheid moeten nemen m.b.t. het geven van kwalitatief goede trainingen (leggen basis) aan onze jonge jeugdspelers.
Kijk naar de toplanden dan zie je dat de verschillen enorm groot zijn. Ledenaantal en financiën zijn niet alleen zaligmakend, zie Roemenië dat met bescheiden middelen en relatief weinig spelers ieder jaar weer top presteert. Zij hebben een winnaars mentaliteit, dat stralen ze ook uit en ze spelen met overgave en passie.
Wat verder opviel.
- Het absolute topniveau gaat omlaag, op dit EJK waren maar enkele spelers die echt boven de rest uit staken, te weten: A. Cassin (Fr), A. Kallberg (Zw), C. Pletea (Ro), A. Diaconu (Ro) en M. Taylakova (Ru). Daarentegen wordt het niveau in het midden steeds breder, steeds meer zwakkere landen ontwikkelen zich.
- Meest succesvolle spelers op dit toernooi (met 4 medailles) waren de Russische cadet Maria Taylakova en de Roemeense cadet Cristian Pletea.
- Duitsland was dit jaar niet best, maar die komen zeker weten weer sterk terug omdat ze beschikken over een goede structuur en een goede organisatie met uitstekende mensen.
Dat is absoluut een kwestie van tijd en dan staan ze er weer.
- De Roemeense Adine Diaconu is in mijn optiek een echte kanjer, een absolute topper in spé (wordt veel beter als Szocs). Als 1e jaar junior domineert ze op indrukwekkende wijze het hele meisjes tafeltennis in Europa. Ik ben benieuwd hoe ze het gaat doen tegen de Aziaten op de W.K. jeugd eind dit jaar in Frankrijk. Ze staat nu al op de 3e plaats van beste spelers van het EJK aller tijden (1 Samsonov, 2 Szocs).
- Ik vind de Franse junior Alexandre Cassin nog steeds een geweldige speler, zijn snelheid en explosiviteit zijn indrukwekkend. Ik vond hem dit jaar niet beter als vorig jaar, als het niet gaat zoals hij wil gaat hij mopperen en wordt de focus minder, daardoor neemt de scherpte/doeltreffendheid van zijn acties af.
- België heeft dit jaar op alle fronten beter gepresteerd als Nederland, ze spelen met al de ploegen structureel in 1e categorie. Daar kan Nederland nog iets van leren.
- Roemenië, Rusland, Frankrijk en Zweden waren de landen die de meeste medailles hebben gewonnen. Andere landen die meerdere medailles wonnen waren: Slovenië, Polen, Wit Rusland en Duitsland.
- Roemenië is nog steeds de absolute top in het meisjes tafeltennis, telkens weer slagen ze er in om nieuwe speelsters op te leiden die na een korte gewenningsperiode steevast meedoen om de bovenste plaatsen.
- Zweden heeft een uitstekend EJK gedraaid, m.n. bij de meisjes cadetten werd zeer goed gepresteerd. Leuke speelster met verzorgd spel met daarin veel variatie, technisch goed en mentaal sterk, zeer goede wedstrijdinstelling en ze blijven altijd rustig. Zweden beschikt over veel ervaring en deskundigheid in de technische staf.
- Moldavië had een opvallend sterke cadet in zijn gelederen, Christian Chirita is zijn naam. In de landenwedstrijden behaalde hij met zijn maat de ½ finale.
- Dit jaar werd er opvallend veel internationaal ge(mixed)dubbelt in de top (Roem-Rusl, Fra-Roem, Rusl-Dld, Rusl-WitR), op basis van de uitslagen kunnen we stellen dat het experiment niet is geslaagd. Uiteindelijk bleken de dubbels die waren samengesteld uit spelers van één land het sterkst.
- Frankrijk was het enige land dat elke dag uitgebreide losmaak/warm up sessies hield buiten op het plein voor de sporthal, onder leiding van een conditie trainer. Duitsland en België deden ook het e.e.a. maar in veel mindere mate als Frankrijk.
- Jongste speler op dit toernooi was de 10 jarige Portugese cadet Patricia Santos.
- Ik merk dat er veel irritaties zitten bij ouders van spelers, clubtrainers, coaches en andere belangstellenden richting Bondscoaches en verantwoordelijken van de N.T.T.B.
De irritaties hebben betrekking op de slechte (soms geheel afwezige) communicatie, afspraken die niet worden nagekomen, onwil om samen te werken en slecht en ontijdig verschaffen van informatie. Het is belangrijk dat deze irritaties snel worden uitgesproken en opgelost zodat de rust weer kan wederkeren in tafeltennisland.
- Dit jaar waren er geen Nederlandse scheidsrechters aanwezig, Ben Ros had bijzonder graag aanwezig willen zijn maar hij kreeg geen uitnodiging.
- Wilt u de gedetailleerde uitslagen nog eens op uw gemak terug kijken dan verwijs ik u naar de site van de E.T.T.U. (www.ettu.org)
Volgend jaar zal het EJK plaats vinden in Zagreb, de hoofdstad van Croatië, van vrijdag 8 juli t/m zondag 17 juli 2016. Wie weet tot dan.
Tot zover dit verslag van de 58e Europese jeugdkampioenschappen tafeltennis in het alledaagse Bratislava, Slowakije.
Met vriendelijke sportgroet,
Jack Aarts.
(trainer/coach/analist)