Het is nog maar een jaar geleden dat het 1e seniorenteam van Kampenion promoveerde van de hoofdklasse in de afdeling Oost naar de 3e divisie heren.
Vorig seizoen was het ingedeeld in een heel zware poule: de 3e divisie A. Het team presteerde meer dan behoorlijk, maar wist plaats 4 – die degradatie betekende – niet te ontlopen. De voornaamste oorzaak: het gebrek aan ervaring op landelijk niveau. Daar waar de meeste andere teams ervaren krachten ‘achter de hand hadden’ om die op te kunnen stellen als de situatie daarom vroeg, daar speelde Kampenion met drie debutanten op landelijk niveau.
Het lijkt een subjectieve opmerking dat die poule het afgelopen seizoen heel zwaar was, maar feit is dat alle teams / spelers uit die poule dit seizoen sterk presteren. Kijk de eindklasseringen van die teams er maar op na.
Ondanks de degradatie mocht Kampenion toch weer in de 3e divisie uitkomen, omdat er twee teams waren weggevallen. Als op één na beste degradant – en dat dus in die sterke poule – kreeg het opnieuw een plaats in de 3e divisie toegewezen.
Het vreemde was dat Kampenion bij het begin van het seizoen van de zes teams in de 3e divisie B de hoogste gemiddelde teamrating had. En dat terwijl het dus officieel was gedegradeerd.
Kampenion begon het seizoen met een thuiswedstrijd tegen buurman TT Zwolle 1 dat op voorhand als voornaamste titelkandidaat werd gezien. Na een heel spannende, en hoogstaande, wedstrijd wonnen de Kampenaren die wedstrijd uiteindelijk met 6 – 4. Dat was een eyeopener. Want als je van TT Zwolle 1 – dat in de sterkste opstelling verscheen – kunt winnen, dan moet je toch meer wedstrijden kunnen winnen!
Kampenion won vervolgens twee op het oog twee lastige uitwedstrijden – bij SKF 4 en SVE 2 – met ruime cijfers en het vond zichzelf na drie wedstrijden terug op een 1e plaats.
De twee daarop volgende thuiswedstrijden – tegen Assen 2 en Amstelveen 1 – won het met heel ruime cijfers en omdat directe achtervolger TT Zwolle 1 steken liet vallen, vergrootte Kampenion de voorsprong tot 8 punten.
Wie verwachtte dat TT Zwolle 1 in de tweede competitiehelft terug zou komen, kwam bedrogen uit. De eerste returnwedstrijd – juist bij TT Zwolle 1 – werd opnieuw met de cijfers 4 – 6 gewonnen en dat voelde als een soort van ‘Vorentscheidung’. De voorsprong bedroeg nu 10 punten.
Kampenion bleef daarna winnen. De thuiswedstrijden tegen respectievelijk SKF 4 en SVE 2 leverden ruime winst op, terwijl TT Zwolle 1 steken bleef laten vallen. Met nog twee wedstrijden te gaan bedroeg de voorsprong 15 punten. Kampenion kon dan ook al in de voorlaatste wedstrijd – uit bij Assen 2 – de titel veilig stellen. Dat gebeurde ook. Achteraf bekeken, was de titel al in de 3e partij een feit in een wedstrijd die uiteindelijk in een 3 – 7 zege eindigde. In de laatste wedstrijd vervulde Kampenion zijn sportieve plicht door Amstelveen 1 – na een 3 – 1 achterstand – alsnog met 4 – 6 te verslaan.
Kampenion won al zijn tien wedstrijden en het kwam daarin tot 74 punten. De voorsprong op nummer 2 TT Zwolle 1 bedroeg uiteindelijk 19 punten. Een meer dan overtuigend behaald kampioenschap en dat terwijl het dus officieel in de afdeling had ‘moeten’ spelen.
De kracht van het team? Het feit dat het een driemansteam is (foto) waarbij de spelers elkaar niet of nauwelijks ontlopen in niveau. De meeste andere teams bestonden uit tenminste vier spelers waarbij het niveauverschil nogal uiteenliep. Verder hebben Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier allen een heel aanvallend speltype, maar toch lopen die speltypes behoorlijk uiteen.
Prachtig was het dat ook het 1e jeugdteam dit seizoen in groep 1 van landelijk A de titel wist te behalen, al kwam die titel niet onverwacht. Het bijzondere zit hem dan ook meer in het feit dat beide standaardteams de titel behaalden op een (vrij) hoog niveau. Kampenion was vooraf één van de titelkandidaten en gedurende het seizoen bleek alleen Rega 1 in de buurt te kunnen blijven. Toen Kampenion echter kort achter elkaar de beide onderlinge wedstrijden wist te winnen, werd duidelijk dat er maar één team aanspraak op de titel mocht maken: Kampenion.
Het team van Danny Bruins, Thomas Niemeijer, Julian Plette en supersub Roderik van Braak won negen van de tien wedstrijden en moest alleen HTTV-020 2 in een uitwedstrijd een puntendeling toestaan. Ook dit is een knappe prestatie.
De titels krijgen nog meer cachet als we bedenken dat senioren 1 uit drie spelers bestaat die bij Kampenion zijn begonnen met tafeltennis en nooit voor een andere vereniging hebben gespeeld. Bij jeugd 1 is (alleen) kopman Julian Plette afkomstig van buurvereniging Bosman/Wezep. Hij meldde zich enkele jaren geleden bij Kampenion aan om op een hoger niveau te kunnen spelen. En met succes, zowel voor hem als voor Kampenion!
Bron: Kampenion