De teleurstelling was groot bij de spelers van Hilversum na de halve finale van de play-offs in de kampioenspoule tafeltennis. Tijdens het zinderende, 6 uur (!) durende marathonduel met Rijnsoever-Scylla leek Hilversum af te stevenen op een stunt tegen de favoriete Katwijkers. Maar de 5-5 was uiteindelijk net niet voldoende om de finale van de strijd om de landstitel te halen.
Dat was een bittere pil voor het team van coach Eugène Staffhorst. ,,De jongens hebben geknokt tot het bittere eind. Gaandeweg groeide de kans om de overwinning uit het vuur te slepen. Als je zo dichtbij bent, is het een enorme domper als het uiteindelijk net niet lukt.”
Waar Hilversum in de thuiswedstrijd nog op een 0-3 achterstand kwam, viel de openingspartij dit keer uit zoals gehoopt. Een sterk spelende Melle Scholten verraste tegenstander Björn de Klerk, een partij die hij een week eerder nog verloor. Dat was direct een opsteker voor Hilversum. Maar de geestdrift werd getemperd toen Thomas Groot Nibbelink in z’n eerste enkelspel bij een iets te enthousiaste poging een aanval op te zetten het rubber van z’n batje beschadigde en de scheidsrechter prompt het slagwapen afkeurde. Met een geleend batje van een medespeler probeerde Thomas er het beste van te maken, maar kon niet voorkomen dat tegenstander Imre Hedemann er met de winst vandoor ging. Mate Molnar versloeg volgens verwachting Jitte de Klerk, waarna Rijnsoever via winst in het dubbelspel de gelijkmaker aantekende. Een tegenslag voor Hilversum dat een week eerder deze partij uit het vuur had gesleept.
Vlak voor de rust zorgde Melle Scholten voor een daverende verrassing door de ongenaakbaar geachte Leidse kopman Imre Hedemann in vijf games te verslaan. Bij het ingaan van de pauze was er al meer dan drie uur felle strijd geleverd en de supporters van beide partijen zaten op het puntje van hun stoel om hun favorieten aan te moedigen. Toen Mate Molnar vervolgens Bjorn de Klerk met 3-0 aan de kant zette en Thomas Groot Nibbelink een 2-0 voorsprong nam tegen Jitte de Klerk leek een sensatie in zicht. Op het moment suprème lukte het Thomas echter niet om met z’n geleende batje door te drukken. Hij verloor dit cruciale duel uiteindelijk met 11-7 in de vijfde game.
De tussenstand was daarmee 3-4. Hilversum wist dat het met minimaal 6-4 (en een gunstiger gamesaldo) moest winnen om zeker te zijn van een finaleplaats. De spanning in de speelzaal van Rijnsoever was te snijden. De supporters van de thuisclub gingen uit hun dak toen Imre Hedemann de Hilversumse kopman Mate Molnar met 3-1 versloeg: 4-4. Een grillige partij tussen Jitte de Klerk en Melle Scholten met wisselende kansen bracht de spanning maar het kookpunt. Het werd 9-9 in de 5e game, waarna Melle op eigen service koelbloedig het vonnis volbracht.
Het zorgde voor nog meer samengeknepen billen in de zaal. De slotpartij tussen Björn de Klerk en Thomas Groot Nibbelink moest de beslissing brengen. Wie had hier de sterkste zenuwen? Björn liet zich opzwepen door het thuispubliek en gooide, gelardeerd met strijdkreten, al zijn energie in de strijd. Ook Thomas toonde wilskracht en deed wat hij kon. Maar na een ongelukkig met 18-16 verloren 2e game tekende zich het ‘drama’ af voor Hilversum. De uiteindelijke 5-5 betekende dat Rijnsoever met de hakken over de sloot naar de finale ging.
Een klap die hard aankwam bij iedereen die Hilversum een hart onder de riem had gestoken. En zeker ook bij de spelers die gestreden hadden voor wat ze waard waren, maar net tekort kwamen. Temeer omdat de finale op Hemelvaartsdag in Hilversum wordt gespeeld. Het zou wat zijn geweest… Toch mag het team trots zijn op de gedeelde 3e plaats in de strijd om de landstitel, vond de coach. ,,We hebben Rijnsoever op 5-5 gehouden, Tempo Team met 6-4 verslagen en de uitwedstrijd tegen Avanti onder moeilijke omstandigheden nipt met 6-4 verloren. Dan behoor je tot de besten. Jammer dat er geen wedstrijd om de 3e plek wordt gespeeld. Dat hadden we graag gedaan.”
Bron: Hilversum.
Foto overgenomen van fotograaf Hilversum.