De man waarnaar de Rotterdamse topvereniging FVT (Feyenoord van Teylingen, helaas ter ziele gegaan in 2016) was genoemd, Aad van Teylingen, is op 94-jarige leeftijd overleden. Hij was decennialang een zeer bevlogen lid en sponsor van de club, die o.a. 9x landskampioen werd. Hij was in Rotterdam opgenomen in het "comité van helden" vanwege zijn grote betekenis en inzet voor de (tafeltennis)sport. Ex-FvT-bestuurslid Ab Greijn schreef een mooi "in-memoriam".
Zaterdagavond 3 juli 2021 bericht ontvangen dat Aad van Teylingen op 94-jarige leeftijd is overleden. Ondanks dat ik wist dat het stapje voor stapje minder met hem ging kwam het bericht toch als een schok. Een man die ik in 1982 voor het eerst ontmoet heb en waar ik in de loop der jaren een goede band mee heb opgebouwd, waar ik veel bewondering voor gekregen heb, en die ik nooit zal vergeten.
In september 1982 werd ik lid van tafeltennisclub FVT(Feijenoord van Teylingen) en ontmoette ik in een oude gymzaal, met 2 ouderwetse kolengestookte potkachels en gelegen aan de Oranjeboomstraat in Rotterdam, voor het eerst Aad. Met een ouderwets tafeltennisplankje was hij altijd bloedfanatiek met vooral jeugdspelers in de weer.
Al snel werd mij duidelijk dat de jeugd van Feijenoord zijn alles was. Aad komt zelf ook uit de wijk en hij wilde voor de jeugd graag wat terug doen.
In 1973 was de tafeltennisclub bijna opgeheven, maar met o.a. Jan Barendrecht en Bertus Nossent heeft Aad er persoonlijk voor gezorgd dat de club niet voortijdig aan zijn einde kwam. Gedrieën heeft men een herstart gemaakt, en als eerste kreeg de tafeltennisclub, toen nog TTC Feijenoord genaamd, een tafeltennistafel voor de jeugd van Feijenoord. Ook kon bij Aad thuis in de kelder waar ook een tafeltennistafel stond, regelmatig met de jeugd fanatiek getraind worden.
De naam werd later gewijzigd in FVT(Feijenoord van Teylingen) en naast een jaarlijkse financiële bijdrage waardoor de contributie voor de jeugd laag gehouden kon worden ontving niet alleen de jeugd, maar ook alle competitie spelende senioren, tientallen jaren lang gratis kleding, sporttassen, waren er bekers voor de clubkampioenschappen, bloemen als ze kampioen werden maar was er ook kinderchampagne met medailles voor de kampioenen bij de jeugd. Ook bij andere incidentele evenementen kon er altijd een beroep op Aad gedaan worden. Bij het in 1986 gestarte Kolenkittoernooi om de Aad van Teylingen trofee waren er naast mooie bekers ook altijd geldprijzen voor alle licenties. Niet alleen voor de top maar ook voor de allerlaagste licenties, iets wat uniek was in Nederland, en wat zeker door de lagere licentiewinnaars enorm werd gewaardeerd.
Vanwege mijn (erbarmelijk) tafeltennis niveau stopte ik in 1984 met competitie spelen, werd al snel bestuurslid en namens het bestuur aanspreekpunt richting Aad en vanaf dag 1 was er een enorme klik met deze man. Later werd ik ook topsportcoördinator, ging de PR doen en kreeg steeds meer met Aad te maken en regelmatig was er overleg op zijn schitterende kantoor gelegen aan de Groene Tuin in Rotterdam IJsselmonde.
Sportief gezien ging het ook steeds beter, FVT bestormde de (sub)top en als talentvolle jeugdspelers door hoger spelende clubs benaderd werden zorgde Aad er persoonlijk voor dat FVT zelf sterkere spelers kon halen waardoor de trainingen voor de eigen talenten steeds interessanter werden en de eredivisie steeds dichter in zicht kwam. Aad was overigens wel van mening dat de “gewone” jeugd van FVT hier niet de dupe mocht worden, vooral deze groep bleef altijd centraal bij hem staan!
In 1993 promoveerde FVT naar de eredivisie maar Aad was van mening dat topsport niet ten koste van de jeugd van Feijenoord en overige leden van de club mocht gaan. Binnen 24 uur nadat de promotie een feit was, was er in de sympathieke Ruud v.d. Waal van Visser Installatiebedrijf een mede hoofdsponsor gevonden en was er naast een clubcontract nu ook een apart topsportcontract.
Ook benaderde Aad zijn onderaannemers waardoor het lijstje met (sub)sponsors en superdonateurs enorm groeide.
Door de successen van FVT kwamen er ook Europacup wedstrijden. Aad zorgde ook nu weer voor extra sponsoren, we beleefden, met Aad er natuurlijk bij, geweldige avonturen in o.a. IJsland, in Kroatië waar de oorlog toen net afgelopen was, in Duitsland en Spanje. Een tijd om nooit te vergeten en waar ik wel een boek over zou kunnen schrijven.
Voor de media werd FVT steeds interessanter, ook de landelijke media schreef wekelijks over zijn kluppie.
Aad kon er overigens slecht tegen als er incidenteel eens wat minder positief over FVT geschreven werd. Als die verslaggever later weer eens persoonlijk bij FVT aanwezig was kwam Aad dan meestal eerst even naar mij toe en zij: “Ab, ik ga deze man eventjes een vriendelijke hand geven, kijk even naar zijn gezicht”. Ik wist dan al voldoende, met een lachend gezicht verwelkomde Aad de verslaggever en gaf hem dan een (meer dan) ferme hand waarvan de honden geen brood lusten. Aad had handen als kolenschoppen en er zijn ongetwijfeld verslaggevers die dit tot aan de dag van vandaag nog niet vergeten zijn. En Aad zag je dan uit de verte al weer lachend naar je terug komen.
Hoewel het niet vaak gebeurd is kon Aad als iets hem niet aan stond soms ook enorm boos op je worden, Aad was dan een echte bouwvakker die er van alles uit gooide maar heel snel daarna kwam hij dan weer met een van zijn spreuken zoals “Kwaad worden is menselijk, kwaad blijven is onmenselijk” en gingen we weer gewoon met elkaar verder.
Chronologisch overzicht van vele mooie hoogtepunten, en 1 dieptepunt, van Aad van Teylingen:
1954: Aad zelf ook een goede tafeltennisser werd kampioen in de op 1 na hoogste divisie van Nederland
1973: Eerste sponsorbijdrage in de vorm van een tafel door Aad van Teylingen.
1996: Eerste landskampioenschap FVT van Nederland. Het doel dat we met Aad gesteld hadden was bereikt. In totaal is FVT tijdens de sponsoring van Aad maar liefst 9 keer kampioen van Nederland en 8x landelijk bekerwinnaar geworden.
1997: 1e keer Sportploeg van het jaar in Rotterdam. Er zouden er later nog 2 volgen.
1998: Aad ontvangt vanwege 25 jaar sponsoring de Erasmus spelt uit handen van de toenmalige Rotterdamse sportwethouder Herman vd Muijsenberg. De Erasmusspeld wordt toegekend aan personen die zich op sociaal en/of cultureel en/of economisch gebied op vrijwillige basis gedurende een lange aaneengesloten periode (minimaal tien jaar) verdienstelijk heeft gemaakt voor (een deel van) de Rotterdamse samenleving.
2004: De Rotterdamse journalisten kiezen Aad van Teylingen vanwege zijn grote verdiensten voor de sport met de Rotterdamse sportpers prijs 2004.
2007: opening nieuw clubgebouw met de naam Aad van Teylingen hal, iets waar hij ongelooflijk trots op was. In de keuken bij hem thuis hing tot aan de verhuizing eind 2016 een mooi schilderij hiervan.
2013: Benoeming Aad van Teylingen tot erelid FVT
2014: Dieptepunt: einde actieve tafeltennisperiode Aad. Het wekelijkse balletje slaan met zijn maatje Harrie lukte niet meer. Zijn “plankje” verdween definitief in zijn FVT sporttas.
2017: Uit respect voor zijn grote inzet voor de sport in Rotterdam heeft de stichting Rotterdamse Sporticonen een Comité van Helden samengesteld. Op 18 september 2017 is Aad tijdens de Bep van Klaveren memorial in deze eregalerij opgenomen. Ondanks zijn broze gezondheid kon Aad hier gelukkig kort bij aanwezig zijn en genoot op zijn manier van deze grote blijk van waardering.
Persoonlijk contact met Aad:
Ook na mijn afscheid in 1999 als bestuurslid bij FVT zijn de contacten met Aad altijd zeer goed gebleven. Zeer regelmatig was er persoonlijk of telefonisch contact.
Vanaf 2011 zijn de contacten vanwege mijn beëindigde arbeidzame werkperiode geïntensiveerd. Maandelijks ging ik bij Aad en zijn vrouw Mieke op bezoek en na de koffie met de altijd aanwezige cake liet Aad altijd zijn kookkunsten zien wat het bakken van eieren aanging. Geweldige momenten om op terug te kijken.
Ook kwamen maandelijks de verhalen over alle FVT successen die we samen meegemaakt hebben ter sprake, natuurlijk de vele landstitels, de Europacup avonturen, de jeugd, de wijk Feijenoord en ga zo maar door.
Vanaf medio 2014 kon je merken dat “mijnheer Alzheimer” beetje bij beetje het leven van Aad ging bepalen, maar ondanks dat probeerde Aad wandelend toch elke dag nog een “rondje FVT” te maken. Vanaf begin 2015 lukte ook dit helaas nog maar zelden en kwam er dus echt een einde aan zijn bezoeken, en dus de vele contacten, bij zijn kluppie. Het lange en mooie FVT hoofdstuk kwam op deze trieste manier helaas ten einde voor Aad!
In het najaar 2015 en voorjaar van 2016 heb ik met Aad in de auto nog “een rondje Feijenoord” gedaan, iets wat geweldige ochtenden voor hem, en mij, waren. Heel veel oude herinneringen kwamen naar boven waaronder vanzelfsprekend de Persoonshal waar FVT vele jaren grote successen gehad heeft waaronder 9x kampioen van Nederland.
Op 24 november 2015 overleed geheel onverwacht zijn zeer geliefde Mieke na een val een week eerder waarbij ze haar heup gebroken had. Ruim 65 jaar was hij met zijn Mieke getrouwd en Aad had, ondanks dat hij 3 dagen per week naar een dagopvang ging, enorm veel moeite om dit grote verlies een plekje te geven.
Een tweede grote klap voor Aad was toen hij in april 2016 vernam dat FVT, zijn tafeltenniskluppie, waar hij ruim 40 jaar sponsor geweest was, failliet verklaard werd. Aad die ik nog nooit stil heb horen vallen kon op dat moment geen woord uitbrengen, hoewel zijn rode ogen op dat moment alles vertelden. Zijn 2e grote liefde was er ook niet meer!
“Vanwege mijnheer Alzheimer” werd het eind 2016 zelfs noodzakelijk dat Aad moest verhuizen naar een woon-zorgcomplex op de grens tussen Kralingen en Crooswijk en moest hij zijn in 1973 zelf gebouwde woning in Ijsselmonde verlaten. Na een gewenningsperiode kwam Aad in zijn nieuwe omgeving in contact met meerdere bewoners van het complex en genoot hij op zijn manier van zijn uitzicht op de elfde verdieping van Rotterdam en van de activiteiten die Hoppesteyn voor zijn bewoners organiseerde.
Helaas bleef het toch stapje voor stapje minder met Aad gaan, hij bleef steeds liever op zijn kamer en verhuisde april 2019 intern naar een gespecialiseerde Alzheimer afdeling.
Op 28 juni hebben we Aad voor het laatst bezocht en op 3 juli kwam er een einde aan het leven van een markante persoonlijkheid.
Ik ben enorm trots dat ik 39 jaar geleden Aad van Teylingen heb ontmoet en dat ik heel veel van hem geleerd heb. Samen hebben we onvoorstelbaar veel mooie momenten meegemaakt die ik nooit zal vergeten.
Aad bedankt hiervoor!
De crematie heeft intussen in besloten kring plaatsgevonden.
Artikel geschreven door Ab Greijn.