Vorige week is Eugène Staffhorst, die maar liefst 37 jaar bestuurlijk actief is voor ttv Hilversum en daarvoor ttv Victoria, door zijn vereniging tot erelid benoemd. En bestuurlijk actief betekent in dit geval "24×7 ambassadeur en steunpilaar van de tafeltennissport". Omdat er ook regelmatig door Eugène Staffhorst geschreven artikelen door tafeltennis.nu zijn gepubliceerd, wordt er hier graag aandacht besteed aan zijn erelidmaatschap. Lees het volgende uitgebreide artikel van ttv. Hilversum.
In deze ongewone tijd van corona, op de avond dat premier Rutte bekend maakte dat Nederland weer in een stadium van lockdown moet gaan, verzamelde een kleine 30 leden zich voor de ALV van ttv Hilversum. Een ALV waarin Paul Koopman als nieuwe voorzitter werd benoemd. En wat een prachtige binnenkomer mocht hij bekendmaken! Hij was nog geen paar minuten daarvoor met algemene stemmen tot voorzitter benoemd. Hij nam de door hem zelf meegebrachte voorzittershamer over van zijn medebestuurslid Eugène Staffhorst die de vergadering had geopend. Hij introduceerde zichzelf keurig en ging over tot het volgende agendapunt: de herbenoemingen van een aantal bestuursleden, waaronder Eugène zelf. Onder dank aanvaard uiteraard, maar toen kwam het. En sprak Paul Koopman ongeveer deze woorden uit:
“Met de goedkeuring van de herbenoemingen in het bestuur betekent dit dat Eus nu 37 jaar in het bestuur zit en de 39 gaat volmaken, eerst bij Victoria en nu al geruime tijd bij Hilversum. Bij Victoria nog een paar jaar als voorzitter zelfs, maar bijna alle jaren als verantwoordelijke voor de jeugd. Het is niet voor niets dat wij zo’n bloeiende jeugdafdeling hebben die in de afdeling aan de top staat. Daarnaast is hij als duizendpoot een zeldzame Manus van alles binnen de club, met ook de erkenning buiten de club als vrijwilliger van het jaar van de gemeente Hilversum, enige jaren geleden. Het bestuur wil hem niet straks gaan bedanken als hij ooit stopt maar deze vergadering aangrijpen om nu met veel genoegen Eus voor te dragen als erelid van de vereniging.”
Eugène was zichtbaar verrast, het moment was ook verrassend, maar de motivatie van het bestuur was dat eigenlijk helemaal niet. Want wie enige kennis heeft van het tafeltennis in Hilversum, die weet wat Eus voor de tafeltennissport in Hilversum heeft betekend en nog steeds betekent. Ik leerde hem in 1978 op een wat ongemakkelijke manier kennen toen hij mij als aanstormend uit Zeeland afkomstig jeugdtalent in een voorronde van de toenmalige Gooise Meerkampen met zijn kromme linkspoot en onorthodoxe spelletje volledig in de luren legde. Hij kan er nog altijd in geuren en kleuren over vertellen, zoals over alle mooie tafeltennisverhalen waarin hij figureerde of een hoofdrol vertolkte. We raakten bevriend en dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Vrienden voor het leven.
Dat maakt mij geen neutrale, onbevooroordeelde commentator van zijn erelidmaatschap. Maar dat maakt bij Eus niet heel veel uit. Zijn niet aflatende inzet voor de tafeltennissport wordt door iedereen erkend en gewaardeerd. Zijn eerlijkheid, loyaliteit en vriendelijkheid, zijn voortdurende inzet om het iedereen naar de zin te maken, zijn goede gevoel voor humor en sterke antenne voor een fijne sfeer en gezelligheid, maken dat je haast psychoot moet zijn om hem niet te waarderen.
Eugène haalde mij over om bij Victoria te komen spelen, dat was in 1991, en tien jaar later haalde hij me over om voorzitter van Victoria te worden. Als je voorzitter bent, en je hebt iemand als Eus in de gelederen, dan heb je in zekere zin “an easy job”. Je hoeft je op niet veel meer te focussen dan dat hij zijn gang kan gaan, dat hij er plezier in houdt en dat je de problemen die hij niet kan oplossen bij hem wegneemt. Want Eus is een 24×7 ambassadeur en steunpilaar van de tafeltennissport. Hij is – in een haast onafscheidelijk duo verband met Herna Mol – een ijzersterk fundament voor het jeugdtafeltennis in Hilversum. Hij was een enthousiast voorstander en drager van de beweging bij Victoria en Quick’32 die brood zagen in een fusie, en hij heeft daaraan een niet weg te denken bijdrage geleverd. Hij is samen met Hans den Blanken de motor van de jaarlijkse fietsenrally van de vereniging. Hij was jaren en jaren achtereen een belangrijke drijvende kracht achter het jaarlijkse jeugdkamp in Goirle. Hij benut nog altijd zijn journalistieke achtergrond voor alles wat binnen de vereniging op communiceren en informeren aankomt. Stukjes op de website, mails aan de leden, artikelen in de Gooi- en Eembode: Eus draait nergens de handen voor om. En hij runt nu ook al weer een jaar of 14 de Batshop in het paleisje dat mede zijn kindje is: het Tafeltenniscentrum Hilversum.
Ik wist het niet dat Eus zou worden voorgedragen als erelid. Ik was net zo verrast als hijzelf, maar ik merkte aan het enthousiasme waarmee ik applaudisseerde, dat het geen verrassing was waar een spoortje van twijfel in school. Het was een verrassing waar ik alleen maar ontzettend verguld mee was. Een schot in de roos, de serie van 11, die waanzinnig mooie bal, het ultieme gevoel van waardering. En ik meende waar te nemen dat anderen even enthousiast applaudisseerden.
Het erelidmaatschap had Eus ook twintig jaar geleden kunnen worden toebedeeld. Maar ik vind het mooi dat het bestuur heeft bedacht dat men in ieder geval niet te laat wil zijn. Eugène Staffhorst is een icoon. Een icoon van de tafeltennissport, een icoon van Victoria, een icoon van ttv Hilversum, een icoon binnen zijn uitgebreide kring van vrienden en kennissen. Een icoon om trots op te zijn en om te koesteren.
Als je voorzitter wordt, en je laat dat koesteren als eerste daad van bestuur blijken, dan ben je goed begonnen. Niemand hoeft er bang voor te zijn dat Eus als erelid naast zijn schoenen zal gaan lopen. Hij zal gewoon doorgaan met alle dingen die hij leuk vindt om te doen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Ik vind het fijn om te zeggen dat het voor mij, en ik denk voor vele anderen met mij, nooit de gewoonste zaak van de wereld was en zal zijn, wat Eus allemaal betekent voor de club. En dat hij zijn erelidmaatschap dik, driedubbel en dwars verdient.
Bron: ttv Hilversum (tekst en foto)