Tafeltennis.nu interviewde Juliet van Veen die als speelster nationale successen haalde en gedurende een hele lange periode o.a. in de dames eredivisie op hoog niveau actief was. In het laatste decennium is haar focus verschoven naar haar trainer/coach activiteiten en is ze op dat gebied vooral via de tafeltennisacademie Amersfoort actief, waar ze hoofdtrainster is. Het 1e deel van het interview met Juliet is te lezen in dit artikel.
1 Hoe gaat het met je en je omgeving en naasten in deze coronacrisistijd?
Juliet: Het gaat goed met Thijs en met mij. We zijn (nog) goed gezond, en doen in deze periode veel binnenshuis. Per 1 april heb ik mijn baan in het onderwijs opgezegd, en ben ik met (vervroegd!) pensioen gegaan. Omdat alle fysieke trainingen nu stilliggen, ben ik toch nog wel werkzaam totdat de scholen echt weer gaan starten. En dan kan ik ook wat ik het liefste doe weer oppakken: jeugdspelers begeleiden in hun tafeltennisvaardigheden.
2 Alle competities en trainingen liggen stil en verenigingen zijn dicht. Welke tafeltennisactiviteiten doe je nog wel en welke andere activiteiten doe je ervoor in de plaats?
Juliet: Ik probeer me alvast voor te bereiden op de periode na corona: lees veel over tafeltennis, over mentale aspecten, heb een(online) bijscholing gevolgd over breed motorisch opleiden in de tafeltennissport en doe mee aan intervisie met trainers. Ik wil een jaarplan gaan maken waarbij ik A.S.M.(Athletic Skills Model) in mijn trainingen ga integreren.
Verder schrijf ik voor deze periode fysieke trainingen die thuis gedaan kunnen worden. Het mooiste boek dat ik deze periode heb gelezen is van Matthew Syed: “Jij kan dit echt”. Leuk detail: toen ik meedeed aan de Europese Jeugd Kampioenschappen in 1974 in Goppingen speelde Matthew daar ook.
3 Kun je wat vertellen over carrière als speelster? Wat ik op internet kan vinden zijn 2 Nederlandse juniorentitels bij de jeugd in 1975: NJM winnares en meisjes dubbelspel kampioen. En tot 2010 heb je in de eredivisie dames gespeeld. Hoe is je spelerscarrière verlopen?
Juliet: Ik ben begonnen bij CJC, een club in Utrecht die nu niet meer bestaat. Daarna als jeugdspeelster bij de senioren bij Gispen tot in de 1e divisie dames gespeeld. Met Gispen kon ik de stap naar de eredivisie niet maken, toen ben ik naar Vice Versa gegaan met Marian Wagemakers en Marlies Somers. We hebben daar een fijne tijd gehad, het is leuk om elkaar nu bij toernooien tegen te komen. Via Torenstad ( met o.a. Miriam Kloppenburg en Jantien Jansma), SHOT Wageningen, Amstelveen en Hilversum (met o.a. Guus Hendriks, Elisa Stuveling) ben ik nu bij mijn Amersfoortse club Over ’t Net in de 1e klasse actief. Ik merk dat veel oud-teamgenoten nog wel betrokken zijn bij onze sport: mooi om te zien en dat hebben we ook echt nodig denk ik.
Hoogtepunten in mijn eigen carrière zijn het winnen van de NJM, deelname EJK en het landskampioenschap met Torenstad.
4 Na je focus op zelf op hoog niveau spelen (eredivisie dames) ben je steeds meer tijd gaan besteden aan je trainersactiviteiten. Is ook logisch gezien je werk in het onderwijs zou ik zeggen. Kun je wat over die transformatie vertellen?
Juliet: In de periode dat wij zelf jonge kinderen hadden, had ik geen behoefte om ook nog trainingen te verzorgen. Tafeltennis was toen vooral mijn uitlaatklep, Thijs en ik verdeelden de zaterdagen (de ene zaterdag was Thijs scheidsrechter ergens in het land, de andere zaterdag speelde ik ergens in het land competitie). Na een operatie in 2007, ben ik gas terug gaan nemen en ben ik weer meer training gaan geven met als hoogtepunt de start van de tafeltennisacademie Amersfoort in 2014.
Ik speel zelf ook nog steeds, maar dat staat nu echt op het tweede plan. Ik vind het belangrijk om zelf ook dat gevoel te houden van een netbal bij 9-9, of een winstpartij met 13-11 in de vijfde game.
Ik merk wel dat ik (vaak) anders kijk dan de meeste jeugdspelers: de kinderen van nu krijgen in mijn ogen vaak veel kansen die zij lang niet altijd benutten. Bij mij stond tafeltennis echt ver bovenaan en moest alles er voor wijken, nu zie ik dat tafeltennis voor veel kinderen één van de vele activiteiten is.
Het coachen en begeleiden is ook mijn belangrijkste taak in het onderwijs geweest, en daar pluk ik zeker ook de vruchten van.
5 Je bent ook een gediplomeerd trainer niveau 4. De laatste jaren (sinds 2014) ben je de hoofdtrainer bij de Tafeltennis Academie Amersfoort (TTAA) waar je aan een grote groep enthousiaste kinderen van Over 't Net en Hoogland extra trainingen geeft. Kun je beschrijven wat je daar doet en hoe je het aanpakt? Wat is de visie en de missie? En waar men meestal ook nieuwsgierig naar is: zijn er ambitieuze toptalenten naast Anouk v.d. Boom?
Juliet: Toen de academie van start ging gaf ik alleen groepstrainingen, en deed dat 3x per week. De groepstraining doen we altijd met twee trainers zodat alle spelers ook individueel aan bod kunnen komen. Langzamerhand is er een verschuiving gekomen, en richt ik me nu veel meer op individuele trainingen. Ik geef nog 1 avond in de week groepstrainingen, en verder alles individueel of in tweetallen. Dat geeft mij momenteel meer voldoening.
Inmiddels bestaat de academie niet alleen uit spelers van de twee Amersfoortse clubs, maar ook spelers van SHOT Soest en Almere sluiten aan. Dat is ook wel de bedoeling van de academie: ik wil spelers beter maken, zonder voorkeur van de clubnaam.
Er komen wel weer wat talenten aan, we werken hard.
6 Je staat zoals ik het ervaar heel erg open voor samenwerking als trainer/coach. Heel regelmatig nodig je toptrainers uit voor gasttrainingen bij de TTAA. Je gaat regelmatig bijvoorbeeld samen met de TTSD naar buitenlandse toernooien en hebt bij de TTSD gasttrainingen gegeven. Wat is voor jou de meerwaarde van dit soort samenwerkingen?
Juliet: Ik vind samenwerking erg belangrijk, ik hoor graag wat andere trainers vinden van mijn spelers en probeer het gesprek hierover altijd aan te gaan. Ik vind het ook mooi om andere trainers bezig te zien met mijn spelers, even nieuwe impulsen en soms “oude wijn in nieuwe zakken”.
We zijn maar een klein wereldje, daarom is samenwerken denk ik van essentieel belang: samen groepen spelers creëren met een vergelijkbare drive zorgt voor een hoger niveau.
7 Kun je aangeven wat je visie is op de opleiding van tafeltennistrainers door de bond? Gaat bijvoorbeeld het theoretische gedeelte diep genoeg voor laten we zeggen niveau 3 opleidingen? Is het praktijkgedeelte voldoende lang? Is de balans tussen theorie en praktijk goed? Is de opleiding niet te breed als bijvoorbeeld ook ledenwerving aan de orde komt. Zijn er voldoende bijscholingen? Andere opmerkingen/aanbevelingen?
Juliet: Ik heb geen zicht op de inhoud van de opleidingen van trainers. Volgens mij gebeurt daar nu ook al veel aan om een verbeterslag te maken.
Wel vind ik dat er altijd weinig trainers inschrijven voor de bijscholingen van de VVTT, en vaak zijn het dan dezelfde trainers. Er zijn goede interessante thema’s, en ook het sparren met collega trainers vind ik een belangrijk gegeven om jezelf te blijven ontwikkelen. Uit iedere bijscholing haal ik wel weer een paar goede adviezen en ideeën waar ik over ga nadenken of die ik kan toepassen.
Dit is het 1e deel van het interview dat tafeltennis.nu had met Juliet van Veen. In het 2e deel, dat binnenkort wordt gepubliceerd, gaat Juliet in op enkele specifieke thema's.