Montanus en De Jong op reservelijst
Vier landgenoten voldoen aan de nominatievoorwaarden voor de Paralympische Spelen 2012 in Londen. Kelly van Zon, Gerben Last en Wendy Schrijver hadden deze al eerder behaald. Voor Tonnie Heijnen zit het onzekere wachten er nu ook op.
Kelly van Zon en Wendy Schrijver wisten zich bij de dames (klasse 7) samen te plaatsen voor zowel het individuele kampioenschap als de landencompetitie. Van Zon is leider in de rangschikking en tevens Europese Kampioene. Wendy Schrijver dankt haar nominatie aan haar zesde plaats op de uitgedunde selectielijst. Bij de heren is Nederland traditioneel heel sterk in de klasse 9. Gerben Last voldeed met een derde plaats op de selectielijst sowieso aan de nominatievoorwaarden. Voor Tonnie Heijnen was het met een twaalfde, en voorlaatste selectieplaats, afwachten op eventuele correcties in de ranglijst. Die kwamen er niet, waardoor ook hij zijn nominatie te pakken heeft.
Het was nochtans geen makkelijke weg die Tonnie heeft moeten bewandelen voor zijn derde Spelen. De voorbije twee jaar heeft hij immers met heel wat tegenslagen moeten afrekenen. "Kort na onze wereldtitel van 2010 in klasse 9 met Gerben en Ronald ben ik eind november thuis ineengezakt: een longembolie. Ik heb drie weken in het ziekenhuis doorgebracht, waarvan een op de intensive care. Tot op heden weet niemand wat de oorzaak er van was." Heijnen kon na een maand terug beginnen met lichte fitness, gevolgd door licht trainen in februari toen hij begin maart met een nieuwe tegenslag te maken kreeg. "Mijn vader is op 3 maart 2011 overleden, een nieuwe zware slag."
De aanvang van het "Olympische jaar" kon fysiek en mentaal dus niet zwaarder beginnen voor onze landgenoot. De grote meerderheid van de mensen gaf hem, gezien de omstandigheden, slechts weinig kans om de kwalificatiecriteria (beste dertien) te halen. Zelf bleef Heijnen geloven in het quasi-onmogelijke. "Ik heb altijd in mezelf geloofd. Zelfs op de momenten dat er twijfels naar boven kwamen, ben ik toch doorgegaan. Vooral het begin was moeilijk: ik speelde erg wisselvallig en was vaak erg moe." Desondanks wist Tonnie reeds voor de zomer meerdere medailles bijeen te spelen in Slovenië, Jordanië en Rotterdam. Het ging steeds beter en er kon zelfs een zware stage in China van af, gevolgd door een unieke winst tegen Ma Lin, de leider in de rangschikking bij de heren 9, als hoogtepunt.
Medisch gezien ging het beter met Heijnen en de dokters pasten zijn medicatie aan. "Tijdens de zomermaanden was ik steeds beter gaan reageren op de medicatie, bloedverdunners. Eind augustus werd besloten om te stoppen met de medicatie." Geen juiste stap, bleek later. "In Engeland, september, voelde ik me al niet goed. Twee dagen voor het vertrek naar het EK in Kroatië ontdekte men opnieuw bloedproppen in mijn lichaam." Urgente medicatie drong zich op, met de nodige fysieke problemen er jammer genoeg bij. "Ik moest injecties in de buik spuiten. Echt geen lachertje met veel slapeloze nachten als gevolg. Niettemin kijk ik tevreden terug op het EK en de periode daarna." Heijnen wist nog de nodige punten te sprokkelen met een twaalfde plaats op de ranglijsten én een Olympisch ticket als gevolg. Een zelfzekere Tonnie ziet het alvast zitten: "Ik zal er alles aan doen om topfit op de Spelen te verschijnen en een gooi te kunnen doen naar de medailles tijdens mijn derde Spelen."
Behalve de vier genomineerde deelnemers voor Londen, blijft het nog bang afwachten voor Jean-Paul Montanus (Heren, klasse 7) en Danielle de Jong (Dames, klasse 9). Beiden voldoen net niet aan de selectiecriteria, maar staan wel op de reservelijst. Zij hangen nu enerzijds af van het aantal afwezigen en van het oordeel van de "Bipartite Commissie", die nog enkele wildcards uitdeelt.
De nominatie van alle hogevermelde spelers moet door het NOC*NSF wel nog omgezet worden in een definitieve kwalificatie. De NTTB heeft daarvoor een verzoek ingediend.