Hilversum 4 scoort puntje te weinig in derby voor behoud
In de laatste wedstrijd van het voorjaarsseizoen stond voor beide Bijmaat teams een derby tegen Hilversum op het programma. Heren 1 mocht tegen Hilversum 1 proberen de tweede plaats vast te houden. Voor deze teams stond in het onderlinge treffen niets anders dan de tweede plek meer op het spel. Heren 2 speelden eveneens voor de tweede plaats, zij het dat het gat met nummer drie (De Toekomst) groter was en dat voor tegenstander Hilversum 4 alle punten belangrijk waren in hun strijd tegen degradatie.
Heren 1 won uiteindelijk met 6-4 en mocht zich daarmee de beste van het Gooi noemen. Daarbij dient wel aangetekend te worden dat de Hilversum licht gemankeerd aantrad. Kopman Frank Rengenhart ondervond nog duidelijk hinder van zijn blessure, die hem zo lang aan de kant hield, en het gebrek aan wedstrijdritme was dan ook evident. Naast Frank speelden Arnoud Meijer en Tycho Dekkers voor Hilversum. Bijmaat trad wederom aan met Bram van Sunder, John van Spengen en Michel Laroo.
Bram zette in de eerste wedstrijd gelijk de toon door in vier games langs Frank te gaan. Bram was in de rally vaak de betere, terwijl Frank veel punten met zijn service en snoeiharde eerste forehandbal kon scoren. Ondanks dat Frank niet zijn beste spel kon laten zien, was de wedstrijd meer dan het aanzien waard. John verloor vervolgens in vier games van Arnoud. Zuur voor John was dat hij in de eerste en tweede game als eerste op gamepoint kwam, maar deze niet wist te verzilveren. Arnoud wist vervolgens wel raad met zijn kansen. John stribbelde daarna nog tegen maar in de vierde game was de pijp duidelijk leeg. Michel werd vooraf kansrijk geacht tegen Tycho. In het verleden had hij immers al laten zien van Tycho te kunnen winnen. Ditmaal was het echter een messcherpe en vooral foutloze Tycho die Michel tot wanhoop dreef. Na drie games was het dan ook 1-2 voor Hilversum.
In tegenstelling tot bijna het gehele seizoen speelden Bram en John een solide dubbel, waarbij de kansen nu eens wel werden benut. Waar eerder de wisselvalligheid en slordigheid de heren fataal werd, bleven ze nu aan de goede kant van de score. Met name de winnende vierde game, waarbij John na een tweetal missers opeens weer de geest kreeg, speelden de heren feilloos uit. John speelde vervolgens tegen Frank een puike partij. Nadat Bram al had gewonnen van Frank, en duidelijk werd dat laatstgenoemde nog niet geheel fit was, rook John zijn kans. In een partij waarbij geniale ballen van beide zijden werden afgewisseld met eenvoudige missers bleek John uiteindelijk net iets gelukkiger. Een 6-0 voorsprong in de vijfde game werd nog bijna verspeeld, maar uiteindelijk ging de game met 11-9 toch nog naar een dolgelukkige John, die besefte dat winnen van Frank hem niet vaak meer zal gebeuren. Dat Frank minimaal een klasse beter kan, maakte de vreugde er voor John niet minder om. Aldus ging Bijmaat de pauze in met een 3-2 voorsprong.
Na de pauze, waarin de kampioensteams van Bijmaat werden gehuldigd en de kantine bijna uit zijn voegen barstte, mocht Bram het gaan proberen tegen Tycho. Tijdens de eerste twee games werd Bram bijna gek van het aantal ballen dat Tycho terugbracht uit ogenschijnlijk geslagen posities. Bram had daarentegen weinig antwoord op de gevarieerde spinballen van Tycho. Aan het begin van de derde game was het beeld niet veel anders, waarna een getergde Bram besloot een time-out te pakken om tot zichzelf te komen. Deze deed wonderen want niet veel later had hij de winst te pakken. Ook in de vierde game bleef de spanning hoog maar kreeg Bram toch meer vat op het spel van Tycho. Uiteindelijk had hij in de zenuwslopende vijfde game het betere van het spel, waardoor Bram deze competitie geen twee keer van dezelfde speler verloor. Sterkste wapen bleek, zoals zo vaak, de absolute aversie om te verliezen.
Michel won vervolgens in de strijd der verdedigers in drie games van Arnoud. Opvallend, omdat Michel verwachtte weinig kans te hebben tegen Arnoud. Maar waar hij tegen Tycho weinig kans had, was het nu echter omgekeerd. Het was Arnoud die zich geen raad wist met het solide spel van Michel, die ook het aanvallende werk niet schuwde. Op de voor hem zo karakteristieke wijze werden de meest verassende aanvalsballen geslagen. Arnoud kwam aanvallend niet in het stuk voor en omdat Michel weinig fouten maakte en genoeg afwisseling in zijn spel wist te leggen, was hij na drie games de verdiende winnaar. Nu was het opeens 5-2 voor Bijmaat en rook men de kans op een overwinning.
John had tegen Tycho ook geruime tijd de mogelijkheid om het winnende punt binnen te slaan. Na verlies in de eerste game kreeg hij steeds meer vat op het spel van zijn tegenstander, wat resulteerde in een 2-1 voorsprong. Hierbij had Tycho tussendoor nog even zijn trouwste en liefste hondenblik richting de zeer sympathieke en goed leidende scheids opgezet om een gele kaart te ontlopen. Een test die Tycho overigens glansrijk doorstond. Een onverklaarbaar slechte start van John in de vierde game resulteerde in een dito 10-2 achterstand. Deze werd door John nog gereduceerd tot 10-7, waarna Tycho opgelucht zag dat John een misser produceerde. De vijfde game begon John stukken scherper resulterend in een 5-1 voorsprong. Tycho nam hierop een time-out waarna het even later 6-5 voor hem stond. De time-out van John mocht niet meer baten want Tycho greep met 11-7 de vijfde game en verdiend de winst.
Daarna was het de beurt aan Michel om tegen Frank het winnende punt te scoren. Michel wist Frank echter onvoldoende te ontregelen. Uiteraard waren van beide spelers weer sterke staaltjes te noteren maar uiteindelijk won Frank met 3-0. Kopman Bram moest het dan maar gaan doen voor Bijmaat en dit deed hij dan ook. Met solide spel kwam hij nooit echt in de problemen tegen Arnoud waarmee de 6-4 overwinning een feit was.
Hiermee leverde Bijmaat een puike prestatie door gelijk in het eerste seizoen in de eerste divisie als tweede te eindigen. Een prestatie waar andere gerenommeerde teams (zoals bijvoorbeeld Dordrecht) heel wat langer over hebben gedaan. Ondanks dat het met de indeling enigszins meezat, en concurrenten door blessures of andersoortig malheur werden getroffen, overheerste dan ook de trots over deze prestatie. Zoals eerder al aangegeven is Bijmaat hiermee ook gelijk voor even, maar zeker tot de start van het volgende seizoen, de hoogst genoteerde club van het Gooi.
Vermeldenswaardig is ook de prestatie van kopman Bram van Sunder die deze competitie een percentage van 87% haalde. Hiermee lijkt hij de eerste divisie al na een seizoen te zijn ontgroeid. Dat belooft wat voor de komende jaren.
Heren 2 speelde in een viermans opstelling, waarbij naast enkelspelspelers Joris Gieskens, Peter Marijn en Arjen Hoogeveen ook good-old Cees Tump aantrad in het dubbel. Voor Hilversum 4 speelden Tjarko Bosma, Donald Hessing en Rens Pleijster. Waar Donald in de eerste wedstrijd om onverklaarbare redenen verstek liet gaan, was hij er nu dus wel bij om de Bijmaters pijn te doen. Voor Bijmaat 2 gold dat er weinig meer dan het doen van de sportieve plicht op het spel stond. Hilversum kon nog degraderen als Zwolle bij Rega een grote uitslag neer zou zetten.
Joris was als vanouds ongenaakbaar en won alle drie zijn wedstrijden op grootse en vaak ook meeslepende wijze. De kopman van Bijmaat snakt duidelijk naar een avontuur een treetje hoger, om met meer tegenstand duidelijk te maken dat een overwinning op Gamal de Groot geen uitzondering hoeft te zijn.
Peter kwam twee keer tot scoren. Met name de "veegpartij" tegen Donald, die duidelijk geen vat had op het gevarieerde serveren en spinnen van de ex-Hilversummer, maakte hierbij indruk. Peter werd zelf echter verrast door Rens, waarbij Peter zichzelf van te voren ook enigszins had "uitgeschakeld". Tijdens zijn derde wedstrijd waren de alcoholische versnaperingen kennelijk weer uitgewerkt want hij was weer bij de les en won in drie games van Tjarko.
Arjen kreunde en pufte dat het een lieve lust was en won eveneens twee partijen. Vrouwlief keek bewonderend toe en zag dat het goed was. De eerst pot werd nog verloren van Tjarko, waarna ook Arjen Donald meer pijn deed dan andersom. Zijn laatste wedstrijd tegen Rens was een lust voor het oog en de inmiddels uitgespeelde heren van het eerste konden niets anders dan vol bewondering toekijken. Arjen kroop meerdere malen door het oog van de naald en won uiteindelijk in vier games de Hilversummer gedesillusioneerd achterlatend. Men kon niet anders concluderen dan dat Arjen weer helemaal terug is na zijn zware operatie.
Samen met Arjen in het dubbel gaf Cees ook nog "acte de présence" in de Bijmaat-Arena. De spin-hak-spin-tik combinaties van de heren bleken de Hilversummers uiteindelijk in vier games te machtig. Een 8-2 overwinning voor Bijmaat was het gevolg.
Na afloop sijpelden de andere uitslagen door en bleken de heren van Zwolle 2 een ruime 8-2 overwinning op Rega te hebben behaald, waardoor Hilversum 4 een punt tekort kwam voor een langer verblijf in de derde divisie.