Het tweede ziet het kampioenschap in rook opgaan
Bij aanvang van de wedstrijden in het verre Harkstede was de opdracht voor de twee Bijmaat teams overzichtelijk. Het eerste stond negen punten voor op Argus 1 en het was zaak deze voorsprong niet kleiner te laten worden, liever nog iets groter. Voor het tweede herenteam gold enigszins hetzelfde, zij het dat de voorsprong van twee punten diende te worden uitgebouwd in het kader van de kampioenschapsrace waarin het met tegenstander Argus 2 verwikkeld is.
Aan het eind stond er voor Bijmaat 1 een klinkende 8-2 overwinning op het scorebord. Hier was uiteindelijk wel bijna vijf en een half uur nodig. Kopman Bram van Sunder, ‘s nachts teruggekomen van wintersport en aan een stuk doorgereden, had zichtbaar last van de inspanningen die hij met de terugrit en de voorafgaande week had moeten leveren. Dit belette hem niet om er drie te winnen, ook al ging dit bij vlagen moeizaam: alle drie de partijen gingen over de volle vijf games. Toch bleek vaak dan weer wat zijn klasse is door op de beslissende momenten wel de punten te maken.
Felix Warners was afgelopen zaterdag beduidend scherper. Waren sommige van de games nog wel eens spannend, over het algemeen werden de partijen relatief eenvoudig gewonnen. De forehands vlogen hierbij regelmatig met vernietigende kracht langs de tegenstander.
John van Spengen speelde een van zijn betere wedstrijden. Desondanks verloor hij wel als enige een enkelpartij tegen pitbull Teun Bosveld. Zuur hierbij was dat zowel in de vierde als de vijfde game een voorsprong en matchpoints niet konden worden verzilverd. Gezegd moet worden dat Teun bleef vechten voor zijn kansen en die daardoor dus uiteindelijk ook kreeg.
Ook het dubbel, ditmaal gespeeld door Felix en John, werd in vijf games verloren.
Uiteindelijk overheerste vooral de tevredenheid over het resultaat, omdat hiermee het beslissende gat ten opzichte van de degradatieplekken wel geslagen lijkt. Wat heet, Bijmaat 1 staat nu zelfs op de tweede plaats omdat Hilversum onderuit ging bij Pecos.
Geen kampioenschap voor reserves
Bijmaat 2 kende tafeltennistechnisch gezien een ietwat andere wedstrijd. Joris Gieskens, Peter Marijn en Marcel Hofman vonden een gewijzigd en tot de tanden bewapend Argus 2 tegenover zich. Ditmaal waren Jan Tammenga en Stellan Smid wel van de partij, wat de opdracht om voor te blijven er niet makkelijker op maakte.
Joris Gieskens wist alleen Colin Rengers te verschalken. Tegen Jan en Stellan waren wel weer de gewoonlijke mooie ballen te noteren, maar dit leverde uiteindelijk slechts een keer game winst tegen Jan op.
Peter Marijn was ditmaal minder scherp. Tegen Colin speelde hij de eerste games nog zeer solide om uiteindelijk toch in vijven te verliezen. In zijn partij tegen Stellan leek het erop dat hij de juiste tactiek had gevonden: slimme balletjes afgewisseld met slap ouwehoeren. Uiteindelijk bleek Stellan toch stabiel genoeg om de wedstrijd in vijf games te winnen waarna Jan tegen Peter nog liet zien hoe tafeltennis effectief gespeeld kan worden.
Marcel Hofman kwam door logistieke problemen een uur later binnen dan zijn strijdmakkers om gelijk de strijd aan te moeten binden tegen diezelfde Jan. In zijn eerste wedstrijd was hij nog relatief kansloos. De tweede werd met gedegen spel gewonnen van Colin en ook in zijn derde werdstrijd, tegen Stellan, had hij kansen op meer. Uiteindelijk verloor hij de partij in vier games. Toch wist hij de diverse toeschouwers een glimlach op de mond te toveren met zijn ietwat onorthodoxe spelwijze.
De uiteindelijke 8-2 nederlaag, ook het dubbel ging nog verloren, stemde de heren maar heel even slecht gehumeurd. Na afloop overheerste vooral het besef dat het ensemble uit Harkstede als team te goed is, waardoor nu nog slechts de strijd voor handhaving rest. Een doelstelling die aan het begin van het seizoen al was vastgesteld.